Wspomnienie o żołnierzach Armii Krajowej
Czas próby pośród dziejów zawieruchy;
historia ocenia po latach walki...
Słuchają w ciszy głębin borów głuchych:
kapliczki, krzyże, czasem kamień miałki...
Ptaki leśne, echem walk rozśpiewane;
szumią brzozy partyzantów pieśniami,
uśmiechają się jutrzenką nad ranem,
wokół ognisk płaczą wieczorami.
Czuwacie wysoko, na wiecznej warcie...
Przetrwaliśmy waszą myślą złączeni;
walczyliście w wirze bitew zażarcie,
my wyrośliśmy plonami tej ziemi...
Korzenie wspólne tkwią w ojczystej roli,
dzięki wam do nas należy ta ziemia.
Radość i smutek po latach niewoli;
wciąż płoną ogniem na duszy przestrzeniach.
Szlakiem podobłocznym wolno płyniecie,
by w sercach trwała nadzieja i siła;
słowa szumolistne ziarnom niesiecie,
chcąc, by Ojczyzna przetrwała i żyła.
https://youtu.be/4kSANMl6EFA?si=xRVlJNmroDBjEYov