Faber est quisque suae fortunae
Twe narzędzia podobno z włókien serca
Kowadło iskrami zarysuj, pozbądź strachu
Stop piękna wykreuj, nie twórz w gmachu
Naukę pozyskaj u schorowanego starca
A ty jesteś dobrym kowalem po fachu?
Naostrz wiarę, usiłuj ukazać się bratu
Wykuj własne "ja" - buduj w sercu miejsca
Kowadło iskrami zarysuj, pozbądź strachu
Biżuterię wnętrza ukaż - bez aparatu
Odlej swą duszę - nigdy nie była kiepska
A ty jesteś dobrym kowalem po fachu?
Ubierz wsparcie, zdejmij podkowy żalu
Wyrażaj wrażliwość, ekspresja wiejska
Kowadło iskrami zarysuj, pozbądź strachu
Poddaj się myślom konstruktywnego opału
Mojrą nie będziesz, lecz nić jest cienka
Pertraktujemy z innymi kowalami po fachu?
Młotem z uczuć uderz, postaw się strachu