X

Logowanie



Zapomiałaś/eś hasła? Przejdź do procedury resetującej.

IV sens: twardy /sześcian/

Wiersz Miesiąca 0
sonet
2025-09-26 08:31
Uspokaja płaskością krajobraz pod sosną,
mimo iż głos nasyca połamaną barwą
krąg świata. Wargi skaczą – każda gorzką larwą
wybija obco z twarzy; łzy błyszcząco rosną.
Skalistym unisono krajobraz mną wstrząsnął,
odłamki szkła, plastiku, blachy zdartą farbą
drapiące oczy, bluza – w oddali, pod malwą
opadły, a ja czuwam do chwili aż posną.

Wówczas żal wkracza w ciało i czarną powodzią
wyrywa z naczyń sensy, podnosi swój poziom
po sam obwód poznania odarty z idiomów.
Wszystko to trwa w łożysku: z milczącą dbałością
uspokaja krajobraz ciasny splot atomów –
jest tam dla nas od zawsze, przyciąga stałością.
Opis konceptu znajduje się przy pierwszym odcinku: https://www.twojewiersze.pl/pl/wiersz,YTEiN0c1LTRCMG41cDQ3OXg3ezQ
Warto pamiętać, że platońska bryła sześcian związana jest z elementem ziemi.

Trzeba dokończyć, choć człowiek bardzo zmęczony. To przedostatni odcinek.
autor

Ocena wiersza

Wiersz został oceniony
4 razy

Oceny tego wiersza są jeszcze niewidoczne, będą dostępne dopiero po otrzymaniu 5-ciu ocen.

Zaloguj się, aby móc dodać ocenę wiersza.





Komentarze

Kolor wiersza: zielony


Zaloguj się, aby móc dodać komentarz.


Czasem
Czasem
2025-09-29
Podziwiam Twoją wierność projektowi i wykonanie.

Tutaj jest jakiś kojąco-przerażający spokój. Kiedy... nie będzie już gorzej. Krajobraz w swojej niezmienności jest z jednej strony obojętym świadkiem, a z drugiej jakby kotwicą w tym co stałe, co stanowi oparcie.

Podobało mi się Alx'ie :)


alx z poewiki
2025-10-05
Bardzo mi się podoba określenie "kojąco-przerażający" - to jest esencja tego kontrastu, ironii, ale też prawdy tej sytuacji lirycznej. Tak właśnie jest – jest coś przerażąjącego w tym, że po wypadku, może śmierci świat toczy się swoimi torami, jakby nigdy nic, a jednocześnie jest to jakiś punkt zaczepienia; pierwsza rzecz, jakiej można się uchwywić w emocjonalnym chaosie takiej chwili.

rzabaprzezrz
rzabaprzezrz
2025-09-26
Obraz jakby po jakiejś katastrofie, albo w głębi ziemi...w każdym razie odczytuję, jakby treść 'kręciła się' wokoło śmierci, trupów, mogił...dosyć wstrząsające, i choć pokazane jako pewna naturalność i konieczność, jednak bardzo tu dużo intensywnych trudnych emocji...Pozdrawiam ciepło;) ps. Czytając miałam trochę skojarzenia z treścią poezji Leśmiana, który nie bał się takich tematów, i te larwy...


alx z poewiki
2025-09-28
Leśmian jako poeta egzystencjalny z fantazją jako głównym narzędziem – to jest kierunek, w który lubię patrzeć.

alx z poewiki
2025-09-28
Tak, to jest wiersz po katastrofie. Sama katastrofa wyglądała tak:

Świt i świat sucho suną – szybko, szybciej w tyle
zostają nieruchome, a ja pędzę – pedał
gazu przyciskam cicho, a silnik gra tryle.

We wnętrzu auta trochę jak przy znieczuleniu
wrażliwość ścięta, przez szkło, jakby ją ktoś sprzedał,
więc w zakręt wchodzę trochę z duszą na ramieniu.

Co za nim się pojawi? Tym razem to słup
(bo w poślizg wpadłem nagle), o włos go minąłem
(to przez plamę oleju). Czy przyczepność kołem
choć jednym zdołam złapać? Tymczasem jest drut.

Dryfuje z karoserią, tapicerkę wgniótł
do wnętrza; pasażera – nerkę przebił, dołem
wyszedł w fotel; poduszka, w nią uderzam czołem,
dusza, hop, zeskakuje i dzieje się punkt.

Monia
Monia
2025-09-26
Stałość w życiu w pozytywnym sensie jest potrzebna, natomiast w tym negatywnym nie jest czymś czego człowiek potrzebuje, choć niektórzy w takiej negatywnej stałości trwają z różnych powodów. Bardzo refleksyjnie napisany utwór pozdrawiam serdecznie 😉


alx z poewiki
2025-09-28
Cieszę się, że wyjęłaś z tego tekstu ten kontrast. Bardzo blisko mi jest to tej konstatacji.

sturecki
sturecki
2025-09-26
W tej sześciennej ciszy krajobraz jest jednocześnie twardy i kojący. Dajesz do zrozumienia, że ból i żal mogą wtopić się w coś stałego, co mimo wszystkiego trwa, bez względu na zaśmiecenie, powodzie i konfiguracje atomów. I choć serce się tłucze, ziemia pod sosną trzyma i nie puszcza.
6/5


alx z poewiki
2025-09-28
Tak, ból i żal mogą wtopić się w coś stałego – jest, coś, co je zawsze przyjmie, ale jednocześnie ta stałość tak bardzo nie przystaje do bólu właśnie...


Pokaż mniej



X

Napisz powód zgłoszenia komentarza do moderacji

X

Napisz powód zgłoszenia wiersza do moderacji

 

x
Polityka plików cookies

Nasza strona korzysta z plików cookies. Używamy ich w celu poprawy jakości świadczonych przez nas usług. Jeżeli nie wyrażasz na to zgody, możesz zmienić ustawienia swojej przeglądarki. Więcej informacji na temat wykorzystywanych przez nas informacji zapisywanych w plikach cookies znajdziesz w polityce plików cookies. Czytaj więcej.

Klauzula Informacyjna

Szanowni Użytkownicy

Od 25 maja 2018 roku w Unii Europejskiej obowiązuje nowa regulacja dotycząca ochrony danych osobowych – RODO, czyli Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych).

W praktyce Internauci otrzymują większą kontrolę nad swoimi danymi osobowymi.

O tym kto jest Administratorem Państwa danych osobowych, jak je przetwarzamy oraz chronimy można przeczytać klikając link umieszczony w dolnej części komunikatu lub po zamknięciu okienka link "Polityka Prywatności" widoczny zawsze na dole strony.

Dokument Polityka Prywatności stanowi integralny załącznik do Regulaminu.

Czytaj treść polityki prywatności