X
S. B.
sylabiczny
2025-08-31 13:14
Kto, jaki naukowiec, jest bohaterem wiersza? Tytuł wiersza to inicjał jego imienia i nazwiska. Dzisiaj (31 sierpnia 2025) przypada 80 rocznica jego śmierci.
Do domu trzeba wracać — wieczór prawie już.
Te dwie czy trzy przecznice zbiegną chyba w mig
i w bramę kamienicy cicho wpuści stróż...
Na niebie ciągle przecież kula słońca tkwi —
rozłożyć ją wciąż można w niemierzalny kurz
i w tysiąc słońc z powrotem ponad Lwowem zbić...
Biec chciałbym jednak szybciej, szybciej niż ten zmrok,
gdy wtem zza rogu pada — krótkie „Hände hoch!”
Brunatne dwa mundury oraz lufy dwie.
Pytają o auswajsy — ręka jakoś drży,
gdy za pazuchą chwyta postrzępiony brzeg
kontraktu z plamą wrony (bo kto karmi wszy,
dostaje taki papier). Kręcą, coś jest źle —
pokazać trzeba ranę. Wreszcie mogę iść.
Tym razem zbieżność wyszła, dziś rachunek ciał
dał wynik pozytywny, oby jutro dał.
Te dwie czy trzy przecznice zbiegną chyba w mig
i w bramę kamienicy cicho wpuści stróż...
Na niebie ciągle przecież kula słońca tkwi —
rozłożyć ją wciąż można w niemierzalny kurz
i w tysiąc słońc z powrotem ponad Lwowem zbić...
Biec chciałbym jednak szybciej, szybciej niż ten zmrok,
gdy wtem zza rogu pada — krótkie „Hände hoch!”
Brunatne dwa mundury oraz lufy dwie.
Pytają o auswajsy — ręka jakoś drży,
gdy za pazuchą chwyta postrzępiony brzeg
kontraktu z plamą wrony (bo kto karmi wszy,
dostaje taki papier). Kręcą, coś jest źle —
pokazać trzeba ranę. Wreszcie mogę iść.
Tym razem zbieżność wyszła, dziś rachunek ciał
dał wynik pozytywny, oby jutro dał.
Wiersz inspirowany forma˛ aleksandrynu. Zachowuje on akcent na sylabie szóstej i dwunastej wersu. Jednak tylko w pierwszym półwersie każdego wersu pada on na szósta˛ sylab˛e półwersu — w drugim jest to sylaba piata.
