Twoje Wiersze - zdmuchnięta...

zdmuchnięta...

rymowany

2025-12-17 20:35

77777777777777777777777777777777777

ktoś mnie zdmuchnął dymu wstęga pozostała
tak po prostu zgasił płomień w palcach zdusił
serce tętni chociaż ciężko brać oddechy
kiedy siła jakaś wroga wnętrze kruszy

jako w żarnach cię rozgniata czyniąc miazgę
z resztek mocy jakie tlą się wątłą iskrą
ktoś mnie zdmuchnął jak się gasi płomień świecy
świat ułudy niby bańka z mydlin prysnął

kiedyś wstanę się otrzepię jako feniks
i być może pod obłoki znów się wzbiję
nawet teraz gdy na karku liczę ciosy
zadawane wystruganym na mnie kijem

lecz to dzisiaj jutro będzie kolorowo
i na pewno słońce w gracji własnej wstanie
zatem zasnąć już wypada zgasić lampy
aby być gotowym na to powitanie...

7777777777777777777777777777777777

autor

niezgodna54

przejdź do strony autora

Ocena wiersza

Wiersz został oceniony

4 razy

Oceny tego wiersza są jeszcze niewidoczne, będą dostępne dopiero po otrzymaniu 5-ciu ocen.

Zaloguj się, aby móc dodać ocenę wiersza.

Komentarze

Kolor wiersza: zielony

Zaloguj się, aby móc dodać komentarz.

Jastrz

ponad dwanaście godzin temu

Bardzo dobra postawa życiowa. Jeśli miałem(am) jakieś niepowodzenie, przykrość, dół, to muszę iść spać, żeby jutro wstać do sukcesów. (A przy takim nastawieniu sukcesy rzeczywiście się pojawiają.)
I jeszcze drobiazg: Strużka (w sensie niewielka struga) piszemy przez u zwykłe. Stróżka przez ó zamknięte to kobieta stróż.