przyszła stonka do biedronki

pożycz kropek miła
bo ta suknia cała w paski
już mi się znudziła

dla urody parę kropek
więc by się przydało
bo pan stonka zaniedbuje
to gbur jakich mało

ciągle tylko się na łętach
pasie bez umiaru
o umizgach nie pamięta
taki z niego czaruś

ale kiedy między paski
parę kropek wrzucę
stanę w jego oczach blaskiem
obżarstwo ukrócę

jeszcze gdybyś to czerwienią
troszkę przyprawiła
to marzenia wnet się spełnią
biedroneczko miła

lecz biedronka jak to ona
do nieba wzleciała
zostawiwszy jedną kropkę
stonce pomachała

nie dam ci kropeczek stonko
i czerwieni nie dam
lepiej opuść pańskie pole
bo cię tu nie trzeba
a tą kropką co została
kończę moje zdanie

żeś ty stonko oszalała
po cóż ci ubranie?

wszak bez względu na krój sukni
i na wzory na niej
tyś nam tutaj niepotrzebna
odleć proszę dalej
bo ja tutaj na zagonie
mam na ciebie oko

niech pan stonka cię ze sobą
uniesie wysoko
jak najdalej od ziemniaków
które obrodziły
nie po to aby ze smakiem
zeżarł je twój miły