ciągle poszukujesz drogi
gubiąc szlaki na zakrętach
które w dziele boskich tworzeń
pozwalają ci pamiętać

że ze szczęściem nie pod ramię
ale obok i z tupetem
pokonanie swoich pragnień
mądrym czyni cię człowiekiem

ale czy o mądrość chodzi
nogom co dróg tyle zdarły
na zakrętach ludzkich tworzeń
prób by dojść do jednej prawdy

że miłością suknia szyta
zdobi zubożałe ciało
co w malignie ciągle pyta
i któremu wiecznie mało

ciuciubabki niemożebnej
z którą gramy: w ciemno - jasno
aż do chwili tej ostatniej
kiedy wszystkie światła zgasną


ob/ł/awa

na emocjach świat mój stoi
przez rozsądek murowany
piórem scalam go na stole
który nogi ma rozchwiane

ale nic to! póki dusza
rośnie w siłę świadomości
że nie trzeba się już zmuszać
do zła które czasem gości

w pogrubiałych żyłach dłoni
i w języku napuchniętym
od obawy której płomień
wcale mnie nie czyni świętą

ciszą nad rozlanym mlekiem
by spokojnie móc oddychać
wszak to czyni mnie człowiekiem
gdy nie muszę już uciekać

bo choć miękkie mam podłoże
to stalówka wciąż niezdarta
na emocjach wiersze tworzy
puencie każąc iść do czarta
.


http://bibsy.pl/lrXf3Vq9/zanim-sie-poddasz-spojrz-na-to-co-juz-zdolales-osiagnac


.


http://bibsy.pl/VvaesS3y/bibsy-pl