Drużyna Asów biegła bez wytchnienia kamienistym szlakiem. Nagle tuż nad ich głowami przeleciał statek powietrzny. Serca żołnierzy zabiły mocniej. Steve poczuł, że adrenalina zaraz wytryśnie mu uszami i jeszcze bardziej przyspieszył biegu. Pierwszy wpadł na wypaloną polanę. Transporter już czekał na jej końcu z opuszczoną rampą. Steve slalomem wyminął szczątki myśliwca, wbiegł do pojazdu i stanął jak wryty. Przywitała go para wielkich czerwonych ślepi.

- Joker! Krzyknął. - Ty łobuzie! A ty skąd tutaj???

- Wtargnął na pokład i nie dało się go wywabić. Rozległ się głos z kabiny pilotów.

Joker mlasnął jęzorem, jak zwykle był z siebie bardzo zadowolony.
Nagle w głowie Steve'a zapaliła się czerwona lampka.

- Nigdzie nie lecimy! Krzyknął.

- Rozkazy są jasne. Odezwał się ten sam głos.
- Natychmiastowa ewakuacja drużyny nieśmiertelnych...

- Nigdzie nie lecimy, to rozkaz!
Krzyknął Steve wyjmując bułkę z plecaka.

- Teraz będziesz jadł??? Odezwał się David, który właśnie dotarł na pokład z resztą marines.

Steve udał, że tego nie słyszy, szybko odwinął bułkę z papieru i zanęcił Jokera.
Zwierzę powąchało ostrożnie bułkę, po czym capnęło zębiskami, ale Steve cofnął dłoń.

- No... Jokuś. Kto cię zawsze częstuje bułką z pasztetem???

Joker znieruchomiał. Przekrzywił łeb, po czym znienacka wyskoczył z pojazdu w szaleńczym biegu.
Steve uderzył pięścią w przycisk podnoszenia rampy i wrzasnął.

- Natychmiast startujemy!!!

- Start awaryjny. Rozległ się beznamiętny głos jednego z pilotów.

Transporter w akompaniamencie ryku silników błyskawicznie uniósł się w powietrze. Steve wpadł do kabiny pilotów z krzykiem.

- Lecimy za tym psem!

Transporter natychmiast ruszył w powietrzu
z dziobem pochylonym ku dołowi.

- Tylko go nie zgubcie! Odezwał się Steve.

- Spokojnie. Odpowiedział jeden z pilotów.
- Widzimy go na skanerach.

Joker nie okazywał zmęczenia, biegł długimi susami od 10 minut. Gdy wpadał w wysokie trawy zostawiał za sobą długą smugę. Przynajmniej tak to wyglądało z powietrza. W końcu roślinność zaczęła się zagęszczać i zwierzę zniknęło pośród drzew. Piloci obserwowali uważnie skanery. Kilka minut później Joker nagle zatrzymał się w gąszczu.

- Tam! Krzyknął Steve i wskazał palcem.

Na pobliskim drzewie prześwitywała czapa spadochronu. Poniżej na linkach wisiał niewidoczny dla oczu moduł ratowniczy myśliwca. Uwięziony w module Han był wciąż nieprzytomny.

- Lądujemy! Rozkazał Steve.