zapomniana słów melodio
rzeczy prostych rzeczy małych
nakarm proszę duszę głodną
wersów czasem nazbyt śmiałych

co w odwadze swej znikomej
powielają własne słowa
zamykają drzwi przed tobą
zabraniają kolorować

rzeczy które raz poczęte
kształty mają nazbyt trwałe
i na strunie naciągniętej
wygrywają szarość stale

ale ty mnie natchnij siłą
i daj złączyć się z kosmosem
w którym wszechobecna miłość
będzie pełnym ziarna kłosem


- raj szczęśliwy -

biegnij ze mną w stronę ciszy
niech nas echo słów przegoni
w strony w których zła nie słychać
tam moc czasu nas obroni

przed niechcianą nienawiścią
zbędnym fałszem mizantropią
biegnij ze mną w nową przyszłość
otworzymy wiary okno

że możliwy jest wschód słońca
a noc ścieli się przyjaźnią
biegnij ze mną tak bez końca
po życiowej prawdy światło

nic nas przecież nie powstrzyma
gdy wiatr w skrzydła zadmie siłą
nieskończenie niech trwa chwila
w której jest na scenie miłość
.