genealogicznie nie pamiętam
puste dałeś mi nazwisko
parę imion wszystkich świętych
choć nie byłeś przy mnie blisko
ja wypełniam pustkę pięknem
zatrzymanych kadrów w głowie
kiedy szczęście było blisko
teraz je umacniam słowem
odbudować chcę nazwisko
w którym jest historia skryta
przed oczami twej światłości
samodzielnie chcę oddychać
i budować sens miłości
a gdy spytasz jak mnie zowią
to odpowiem jednym słowem
które zawsze trzymam obok
i zamykam w cieple powiek
- miraże -
byłam kiedyś? nie pamiętam
chociaż czuję ducha czasu
który we mnie się rozpętał
i próbuje wziąć mnie w jasyr
przypominań niepotrzebnych
które dawno już przebrzmiały
lecz próbują godzin zwiewność
kolorować nimbem chwały
życia które* nie pamiętam
co dzień czując jego znamię
ono mnie w mirażach pęta
twierdząc że jest zakochaniem
w tym co było i nie było
co jest teraz i co będzie
byłam kiedyś tak jak miłość
w ludziach . na pustkowiu . wszędzie
.
jestem aktorem na scenie życia
tragikomedię tworząc codzienną
bez scenariusza i bez pokrycia
ról w których chciałam znaleźć odmienność
tego co we mnie niedoskonałe
a grało pierwsze skrzypce na scenie
wciąż zasłaniając ogonem pawim
to co w człowieku tak drogocenne
ale już taka rola aktora
by wciąż próbować odtworzyć sztukę
która w swej formie jest doskonała
choć często gęsto ścielą się trupy
miernych przekonań i gorzkich żalów
parodii zbędnych chociaż koniecznych
by nie zagubić wśród kuluarów
własnej recepty na małe szczęście
http://bibsy.pl/yb0H2veW/jestes-uwieziony-miedzy-tym-co-czujesz-a-tym-co-wypada-zrobic-i-co-pomysla-inni-zawsze-wybieraj-to-co-sprawia-ze-mozesz-byc-szczesliwy-chyba-ze-chcesz-by-szczesliwi-byli-wszyscy-oprocz-ciebie