Czasem potrzeba tego smutku jesiennego i nostalgii, by dostrzec piękno ciągnących ptaków, barwy liści i ich taniec bez skutku.
Pozdrawiam i ślę gwiazdki podobania ✨

Przyjacielu co ty taki melancholijny i jesienny jesteś? Tu na potęgę trzeba o wiośnie pisać by ją zachęcić do szybkiego przyjścia. Ale już starczy o temacie. Przejdźmy do superlatywów. Wiersz obrazowy, ciepły i klimatyczny(cokolwiek to znaczy) jednak powiem ze z Ciebie leniuszek. Ot tak napisać co mi się z serca wyleje to każdy by chciał. Jeśli chcesz się rozwijać to ten piękny temat( a takim jest jesień niezaprzeczalnie) ujmij w jakieś zasady. Wiem że to nie takie proste i wymaga wysiłku ale jeśli.... To co Ci mówiłem Średnicówka i liczenie głosek. I jeszcze jedna uwaga co nieco mi się nie widzi zaprzeczanie sobie samemu. Tu piszesz o melancholii i smutku a za chwilę Ci się wszystko mieni barwami tęczy. Melancholia i.... to zdeptane brudne gnijące liście a nie jakieś fajerwerki babiego lata. Podsumowując Temat piękny, Czytało się miło nastrój jest ale niestety w kwestii warsztatu głęboki deficyt. To są moje przyjacielskie podpowiedzi jeśli one Ciebie nie interesują bo uważasz że Ci są niepotrzebne to wystarczy powiedzieć i się zamknę. Pozdrawiam z kilkoma gwiazdkami i uśmiechem:)))

Jesień, to moja ulubiona pora roku. Niezwykle malownicza. A wiersz mnie zatrzymał.
Pozdrawiam - Bezka

Bardzo ładnie Wszechrzeczy. Obrazowo. Pięknie-wszechświat z Tobą🙂

Jesienią...jest tak pięknie, bo mniej znaczy więcej...

czytając Twój wiersz ... pomiędzy wersami ... są widoczne momenty radości ... dostrzegasz wszystko co piękne w przyrodzie i w życiu ... i smutkiem ... też potrafisz się podzielić ... spadam spać ... Dobranoc ...