Nibean bezkresnych błękitów chmur fortecą okryty
wiecznego istnienia dwór wypełniony duszami zbawionych
wiary arkana strażnik strzeże u bram niebios skryty
odźwierny spraw ludzkich uczynków życia przedstawionych

rajski ogród z dawien początku Ewie i Adamowi znany
pokoju enklawa krainy flory i fauny stworzenia
każdy miłosierny, kochający, bliźniemu oddany
gdzie miejsce uzyskują prób ludzkich wejrzenia

ognisko domowe świętości aureolą serce rozpala
czystość obnaża bieli szata od grzechu wolna
anielskie skrzydła krynic modlitwą nadzieję wyzwala
iż każda jednostka nawet ta najmniej zdolna

wielkich majestatów pośmiertnych bytem może się ostać
jeżeli tylko żywot ziemski godnie raczy sprawować
prawy z śmierci popiołów wiekuiście nakaże powstać
archanielskim chórem zwycięstwa psalmów glorię hołdować

Ojcu Niebieskiemu w Trójcy Świętej na nieboskłonach tronie
z obłoków nieskończonych łask rodzajowi ludzkiemu
chroni owieczki pasterz w którym prawdziwa miłość płonie
do wszystkich istnień stworzonych ku temu

by iskrą Bożą w Świętym Duchu zgodnie egzystować
promieniami słonecznych alei ciemności umysłu rozjaśnić
na elizejskich polach wszystek społem będziemy się miłować
gdy anioł Gabriel tajemnic ewangelii słów raczy objaśnić

przy pańskim stole wśród niebiańskich bytów wieczerzać
przełamać się ciałem i krwią baranka odkupienia
łąkami beztroskich igraszek swobodnie przemierzać
wśród odwiecznych bram upragnionego zbawienia.