Towarzysz Miasnikow -1920 rok -cdn
Ściągały brygady idąc przez pola, przysiółki
Czwarta, piąta na kresy wschodnie przybywała
Dywizja kawalerii, pana generała
Romera. Te jednostki razem połączone
W związku wielkim taktycznym grały ważną rolę
Dołączył do nich czternasty pułk Jazłowiecki
Waleczny w wielu bojach, szarż krwawych i wielkich
Długi szlak ich walki, wiódł przez Kubań, Tarhową
Drogą morską w Odessie tam wyokrętował się.
Razem w ramię z Francuzem -przeciw bolszewikom
W okolicach Odessy walczył z przeciwnikiem.
Dalej już w Besarabii długa to marszruta
Ochraniał straż tylną i siekł wroga tutaj
Przybywszy do granic Polski -pułk siłą władał
I w Jazłowcu klasztor w rękach pozostał nadal
Wdzięczne od tej pory Siostry Niepokalanki
Najświętszą Marię Pannę czczą jak Jazłowiecką
Sztandar przekazały – to dowód lub świadectwo.
Czternasty Jazłowiecki nie działał sam jeden
Inne pułki spieszyły z różnych stron szeregiem
I nawet z Pomorza i ze stron Wielkopolski
Nadciągał szwoleżerów kwiat ułanów polski
Wagonami koleją wprost do Szepetówki
Skąd marszem podążały tak do wsi Dąbrówki
Eszelony w Sławucie również w Zdołbunowie
Dywizjony artylerii, lance, groty i konie
Dalej Ułani Krechowieccy, pułki też Tatarskie
Najpóźniej dotarły tam Pułki Rokitniańskie
I odżyły sny dawne o Rzeczpospolitej
Potędze, świetności i chwały nieprzeżytej
Było czym się też cieszyć i radować wielce
Wygląd ich imponował, duma biła sercem.
Czarowny oddech stepu niósł głos daleko
Poza horyzont brzegu rzeki Dniepru jak echo
Wiosno przebudzona czasem zgoła innym
Wojenki okresem i planów walk przedziwnym
W kwiatostanach i stepach twych kurhanów
W bagnistych rowach Polesia rzek i stawów
W każdej przeprawie zmieniłaś swe oblicze
Lasami kryłaś wojsko -ilość jakiej nie zliczę
Kwitłaś drogami i zielenią w gęstych krzewach
Gdzie twoje marne ptactwo ciągle jeszcze śpiewa
Wiosno nadziei wymarzonej tam wschodzącej
Bezkresnej odległej, marszem zagonów idących
Tej wiosny miały miejsce wielkie wydarzenia
Wyprawa na Kijów na wschód na niedźwiedzia.
Ocena wiersza
Oceny tego wiersza są jeszcze niewidoczne, będą dostępne dopiero po otrzymaniu 5-ciu ocen.
Zaloguj się, aby móc dodać ocenę wiersza.
Komentarze
Kolor wiersza: niebieski
Zaloguj się, aby móc dodać komentarz.
czyli że ...jeżeli kiedyś mój pradziad kopał i bił ...to nie znaczy ... że ja jestem jego wzorem ...
Inne wiersze z tej samej kategorii
Inne wiersze tego autora
Nasza strona korzysta z plików cookies. Używamy ich w celu poprawy jakości świadczonych przez nas usług. Jeżeli nie wyrażasz na to zgody, możesz zmienić ustawienia swojej przeglądarki. Więcej informacji na temat wykorzystywanych przez nas informacji zapisywanych w plikach cookies znajdziesz w polityce plików cookies. Czytaj więcej.
Szanowni Użytkownicy
Od 25 maja 2018 roku w Unii Europejskiej obowiązuje nowa regulacja dotycząca ochrony danych osobowych – RODO, czyli Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych).
W praktyce Internauci otrzymują większą kontrolę nad swoimi danymi osobowymi.
O tym kto jest Administratorem Państwa danych osobowych, jak je przetwarzamy oraz chronimy można przeczytać klikając link umieszczony w dolnej części komunikatu lub po zamknięciu okienka link "Polityka Prywatności" widoczny zawsze na dole strony.
Dokument Polityka Prywatności stanowi integralny załącznik do Regulaminu.
Czytaj treść polityki prywatności