Kiedy myśl wychodzi poza ust granice...
Pablo Neruda
Znacie ten cytat z mojej informacji o autorze. Trafnie oddaje trudność wyrażania tego, co czuje się najintensywniej w swoim wnętrzu.
Gdy środków wyrazu i słów mi brakuje?
Kiedy myśl wychodzi poza ust granice,
Coś nieodwracalnie zapada się w ciszę.
Coś nieuchwytnego, niepowtarzalnego,
Z najgłębszego wnętrza cudem zrodzonego,
Co się na języki żadne nie przekłada,
Nie poddaje prawom, z sedna nie spowiada.
Wysublimowane, jak fluid ulotne,
Czasem jest radosne, a czasem markotne.
W umyśle pęcznieje, emocje wyzwala,
Lecz nigdy się w pełni nazwać nie pozwala.
Odczucia się gubią gdzieś w czeluści znaczeń,
Tak wyraźne w myślach, w słowach brzmią inaczej.
Bunt się we mnie, zatem spontaniczny rodzi;
Dlaczego werbalność tak sensowi szkodzi?
W bezsilności myślę, że choć eksploduję,
Nie zdołam wyrazić, co dokładnie czuję.
Chociaż się zagłębiam w uczuć topografię,
To istoty rzeczy oddać nie potrafię.