Ciało jest piękne
Póki duch w nim tkwi
Bywa namiętne
Zawsze rządne krwi

Pozdrawiam z podobaniem :)

Ludzkie ciało jest materiałem. Mozna je ksztaltować, upiękniać, ubrzydzać, dbac o nie lub kaleczyć (swiadomie lub nie). Ciało jest powłoką dobregoni złego. Jest więc fascynujące. Aaa, na najniższym (lecz nie mniej ważnym) poziomie jest obiektem pożądania. I ten poziom jest fjndamentalny dla samego ciała i umysłu. Znów - natura jarty rozdaje. Ale jest rakie ciało także materiałem na wiersze . Jak widać, bywają dobre!
Pozdrowienia

Podoba mi się

Ostatnio powiedziałem do kolegi, że po reinkarnacji będzie jakimś owadem. Dyskusja zaczęła się od śmierci jego starego przyjaciela psa. Ludzkie ciało jest piękne.
Pozdrawiam serdecznie. Dobrego wieczoru:)

Ciekawy i bardzo dobrze napisany wiersz
Pozdrawiam serdecznie :)

Nowy dzień - to samo ciało. W końcu się zwlekło - wiersz napisało ;)
Z podobaniem

Mam wrażenie że to opis czegoś widzianego kontem oka. Czegoś co trzeba opisać ale najlepiej tak by nie za bardzo poruszyć temat, bo jeszcze trzeba będzie spojrzeć na to coś twarzą w twarz. A przecież co się raz zobaczyło to się nie da odzobaczyć. Albo to co się widzi napawa takim obrzydzeniem.

Pozdrawiam :)

brak tu jest blasku i same cienie ... widzę w tym ciele tylko cierpienie ...

Z podobaniem o tym ciele, a przypomniał mi się kapitalny film Almodovara z Banderasem " Skóra w której żyję". Pozdrawiam

Bardzo dobry wiersz. Oryginalny, nietuzinkowy, z pomysłem i zgrabnie poprowadzony. Zyskuje z każdym kolejnym czytaniem. Łap 6 za warsztat ;)
Pozdrawiam!

Kapitalny! - Gratuluję!
Dobrego wieczoru.

Doskonały wiersz, ze świetnymi metaforami, esencjonalny!
Serdecznie pozdrawiam:)⭐

Piękne to "Ciało" Twoje, Joasiu. 😊 Pamiętasz jak w początkach Twoich tu napisałem, że umiesz wczuc się w pustynię mniszą? Właśnie. Tu jest kontynuacja, a raczej konsekwencja oczywista. Czujesz też duszność, a raczej duchowość. Wewnętrzne ścieranie się siebie o siebie. Poszukiwanie. Ciągłe, nieustanne poszukiwanie. Smakuję tu pojedyncze słowa i całe frazy, bo wskazujesz rzeczywistość, która jest mi znana. Doskonale czujesz te intymny styk pomiędzy pokorą a egoizmem. W tym wszystkim spotyka się dystans z doświadczeniem cierpienia. Sens i bezsens. Wiara i niedowierzanie. Nadzieja i beznadzieja. Lubię te Twoje wiersze mocno duchowe, nawet jeśli nie taki był dokładnie autorski zamysł. Żeby tylko wyróżnić cośkolwiek:

* "Wciąga na plecy coś pierwsze z brzegu"

* "To tylko ciało, w ciele się kryje"

* "Bliźnić się nie chcą"

* "Dziwny krajobraz – bladość i kolce"

Nie chcę komentować znów zbyt dużo, żeby inni mogli posmakować to spisane przez Ciebie piękno poetyckie, a zarazem duchowe. Puszne to jest! Pyszne.

Już dziś polecałem Jarkowi (Pitusiowi) film rosyjskiej produkcji pt. "Wyspa" (2006). reż. Paweł Łungin. Jest to historia pewnego mnicha prawosławnego. Zrozumiesz. Ty zrozumiesz i wiecej: poczujesz te ukryte znaczenia różnych symboli i słów. Polecam.

Wiersz cudny dziś nam podarowałaś. Pieknie. Wezmę sobie do ulubionych. Pozdrówki ślę do Cię. Hej ho! 😊🙋‍♂️🕊

W niedzielę i święta można się wzlekać, nie będą się czepiać (raczej).