Czemu znów ode mnie oddalasz się,
a ja tak bardzo pragnę bliskości.
Serce w bagnie domysłów brnie,
szukając maleńkich oznak miłości.

Bardzo smutna stoję u duszy bram,
pragnąc dogłębnie Twoją poznać.
W sercu jeszcze wciąż nadzieję mam,
że połączy nas cudowna moc doznań.

Doznań tak bardzo ekscytujących,
można by rzec - wręcz magicznych.
Głębiej i silniej umysły łączących,
bo przeżyć prawie metafizycznych.

Otwórz proszę na oścież serce swe,
wszelkie blokady wreszcie porzuć.
Nie mamy już czasu na uczuć grę,
jednoczącą miłość pragnę poczuć.

A jeśli Ty nie kochasz już mnie,
lub uczucie w tobie ledwo się tli,
to pamiętaj, że czas szybko mknie,
niech pogodne będą ostatnie dni.

Walka o uczucie, to wysiłek próżny,
kiedy stawiamy sobie ograniczenia.
Silną przyjaźń wspólnie stwórzmy,
potęgującą w nas radość istnienia!