Brak przymusu
Nie musimy się lubić,
jedna z tych prostych rzeczy,
nie wymaga wysiłku,
szczególnej dyscypliny,
odnajdywać na nowo
by znowu siebie gubić,
czas próżniaczy nie leczy
i jesteśmy bez winy.
Nie musimy uśmiechem
swych twarzy poniewierać,
gdy chwile trudne, w drogę
wybrać się choć po jeden,
by światu ukraść szczęście
i wzajemnie z pośpiechem
obdarować drobiazgiem
co duszę zmienia w eden.
Nie musimy się martwić,
wiesz, o wzajemne braki
o smutek co nasączył
powietrze zapytaniem
o ten łyk odpowiedzi
żeby było nam łatwiej.
Nie musimy się lubić,
gdy chcemy, tak się stanie.