nie widzą...
ja Cię nie widzę w jasności
ja Cię nie słyszę wśród mroku
a jesteś dla mnie jak hizop
i drogą wśród świata
ciemności...
me oczy nie widzą Ciebie
duch słabnie we wszystkich
swych kościach
lecz wiem że jesteś gdzieś blisko
gdy wzywam Cię z mej
głębokości
wieczorem umarłem raz setny
rankiem budzili anieli
w południe życia stoję
pod starą kapliczką pod
cieniem
i nie wiem dokąd
mnie dalej powiedziesz
na pewno nie pokuszenie...
chcą Ciebie ujrzeć me oczy
chcą Cię usłyszeć me uszy
lecz mroki skrywają Ziemię
i mroki są w mojej duszy...
***
/Borówiec, 18.03.24, godz: 13:21/
autor: rafał sulikowski