Twoje Wiersze - rozmowy ojca z cieniem

Ocena wiersza

Wiersz został oceniony

29 razy

Treść

Warsztat

Zaloguj się, aby móc dodać ocenę wiersza.

Komentarze

Kolor wiersza: zielony

Zaloguj się, aby móc dodać komentarz.

Chris^(*)

2024-11-09

Zacny wiersz. Piękne zwycięstwo. Gratuluję!

samisen

2024-11-10

No tak naprawdę nie spodziewałem się takiego wyróżnienia. 😀
Dzięki bardzo.
Pozdrawiam.

LidiaM-9

2024-11-07

Gratuluję zwycięstwa! Wiersz chwyta za serce, zasłużył na wyróżnienie.
Pozdrawiam.

samisen

2024-11-10

Cieszę się bardzo i dziękuję najmocniej.
Pozdrawiam 😀

MadziaLena

2024-11-05

Gratuluję pięknego, wzruszającego wiersza. W pełni zasługuje na nagrodę. Pozdrawiam :)

samisen

2024-11-05

Serdecznie dziękuję 😀
Pozdrawiam

Larisa

2024-11-04

Gratuluję!
Wiersz, który porusza do głębi.
Serdecznie pozdrawiam

samisen

2024-11-04

Bardzo dziękuję, jestem miło zaskoczony...
Pozdrawiam serdecznie :)

Proste Słowa

2024-11-04

Gratuluję.

samisen

2024-11-04

Dziękuję bardzo :)

Galba c.^(*)

2024-11-04

Gratuluję Jarku wygranej 🏆👍
Jest moc 🌟

samisen

2024-11-04

Nie spodziewałem się takiego wyróżnienia wśród wielu znakomitych poetów i tylu doskonałych wierszy tak więc tym bardziej czuję się niezwykle zaszczycony.
Dziękuję Marku bardzo serdecznie z osobna jak i Wszystkim, którzy zdecydowali się oddać swój głos.
Pozdrawiam :))

Monika Larn

2024-10-10

No i zagłosowałam pierwszy raz na wiersz miesiąca. Bardzo trudny do opisania stan świadomości opisałeś tak lekko i trafnie. Pod wrażeniem.

samisen

2024-11-04

Zagłosowałaś pierwszy raz a i ja pierwszy raz zostałem wyróżniony więc bardzo dziękuję Moniko i z satysfakcją serdecznie pozdrawiam :)

Monika Larn

2024-11-04

Hej, gratuluję, w pełni zasłużenie :)!

samisen

2024-10-10

Bardzo się cieszę za docenienie wiersza oraz oddany głos, poczuwam się wyróżniony i ukontentowany.
Dziękuję za miły komentarz 😀

Pozdrawiam serdecznie

poezja.tanczy

2024-10-10

Bo błądzenie, co się zdarza
Umówienie, jęk cmentarza

Niezwykle prawdziwy i trafny wiersz
M.

samisen

2024-10-10

Dzięki za spojrzenie 😀
Pozdrawiam

sisy89

2024-10-09

Bezradność jest najgorsza. Poruszający i emocjonalny wiersz, piękny.
Pozdrawiam serdecznie:)

samisen

2024-11-04

Dziękuję bardzo :)
Pozdrawiam

sisy89

2024-11-04

Gratulacje :)

samisen

2024-10-10

Tak ale trzeba nadal poruszać się z nurtem tych problemów bo nie da rady płynąć pod prąd, człowiek się wykończy

Dziękuję za komentarz 😀
Pozdrawiam serdecznie

_wena_

2024-10-09

Czas zmarnowany na braku prowadzenia rozmów rodzica z dzieckiem można uznać za niepowetowany a w razie rozstania lub odejścia na zawsze, wszelkie niedopowiedzenia mogą powodować wyrzuty sumienia.
Nigdy nie obwiniam dzieci za błędy wychowawcze rodziców, bo najczęściej przykład idzie z góry.
Pozdrawiam.

samisen

2024-10-10

Bardzo dziękuję za życiowe spostrzeżenia.
Pozdrawiam serdecznie

Driana

2024-10-08

Ów stan jest mi dobrze znanym. Czytam ze zrozumieniem...wiem jak bezsilnośc potrafi stłamsić .

samisen

2024-10-08

Tym bardziej bardzo dziękuję za zrozumienie i pozdrawiam

Mitylene

2024-10-08

Dal mnie ten wiersz jest takim obrachunkiem z duchem przeszłości...Nieuporządkowane sprawy dotyczące relacji z bliskimi "wloką" się nieraz za człowiekiem latami, burząc komfort życia. Stąd ten motyw bezsennej nocy...Rozmowy z cieniem nic nie dadzą, to musi być podróż w "głąb siebie", uzdrowienie tego tzw " wewnętrznego dziecka " i rozwiązanie raz na zawsze tych "wędrujących myśli" nie dających spać. Ta metafora " głowy bolącej na zapas " jest dla mnie takim synonimem zamartwiania się, ale biernego i takiego błędnego koła. Bardzo ciekawy wiersz. moje klimaty, bym tak określiła ;) Pozdrawiam serdecznie :)

samisen

2024-10-08

Dziękuję za przedstawienie swojego widzenia tych występujących omamów w głowie mojego ojca. Wszystko to jakieś błędne koło, które zatacza obszerne kręgi w rejonach niezrozumiałej dla nas psychiatrii...

Pozdrawiam serdecznie 😀

Lenia

2024-10-08

Z wiersza bije bezradność, kiedy resztki świadomości błąkają się gdzieś na granicy jawy i snu:)

samisen

2024-10-08

Czasami to już ręce opadają, kiedy nie możesz zrobić nic...
Dziękuję bardzo za komentarz
zpozdrawiam serdecznie

Kornel Passer

2024-10-08

Bardzo ciekawy wiersz. Doznania wyobraźni wędrującej na skraju świata żywych i tego drugiego. Widać bezradność i niemożność, bo nie przejścia tam dla tych żyjących. Jakieś szczątkowe wyobrażenia typu "klucze św. Piotra" nie wystarczą, by czegokolwiek się dowiedzieć. Bardzo dobry wiersz.

samisen

2024-10-08

Tak, nasze życie, umysł i świat to nieskończona zagadka...
Bardzo dziękuję za miły i budujący komentarz
Pozdrawiam

Kazimierz Surzyn

2024-10-08

Wersy poruszają emocjonalnym przekazem, pozdrawiam serdecznie.

samisen

2024-10-08

Bardzo dziękuję i pozdrawiam serdecznie

Elżbieta

2024-10-07

Wiem jak to jest! Napisałeś prawdę! Czytam, ze zrozumieniem sytuacji i poruszeniem.
Pozdrawiam, Jarku:)⭐

samisen

2024-10-08

Dziękuję Elu bardzo serdecznie
Pozdrawiam

Konstantynopolitańczykowiańczyk^(*)

2024-10-07

wodzenie za nos przez siły bliżej nieokreślone to stara sztuczka która człowieka prowadzi do unicestwienia

samisen

2024-10-07

Mówisz... ?
Nie wiedziałem do tej pory nic takiego na ten temat.
Ciemno to widzę
Dzięki za przybliżenie tematu

Osia

2024-10-07

A mnie bardzo podoba się
właśnie pierwsza zwrotka.
Gratuluję wiersza*!

samisen

2024-10-07

A to miło bardzo na sercu i parapecie... 😀
Dziękuję serdecznie
Pozdrawiam

Waldi1

2024-10-07

masz szczęście Jarku ... że te klucze św . Piotrowi buchnąłem ja i bramy niebios są zamknięte na długi czas...a nocą śpij tak jak ja ... pozdrawiam serdecznie ...

samisen

2024-10-07

Wiem, że w Twoich rękach Waldku będą jeszcze bardziej bezpieczne 😀
Dzięki serdeczne
Pozdrawiam

Motylek78

2024-10-07

w niezwykły sposób opisałeś swoją
codzienność dnia i nocy
krążenie od parapetu ....
szukanie kogoś wypatrywanie...

bardzo ciężko jest
zajmować się osobą chorą
która nie odróżnia już
rzeczywistości od snu...
niezwykle trudne
i bardzo przygnębiające
bywa wstawanie w nocy
tłumaczenie że w domu nikogo nie ma
Twój tato potrafi całą noc nie spać
ostatnio jest z nim coraz gorzej
prowadzi ducha swojej
zmarłej małżonki do pokoju
chce jej obiad nakładać
chleba kupić więcej
zawsze wszystko z myślą
właśnie o niej i całej reszcie zjaw
aby starczyło dla wszystkich
niewidzialnych (niechcianych) gości
natomiast zakończenie powala
dokładnie ich dusze są
nierozerwalne
❤️🦋🦋🦋🦋🦋❤️

samisen

2024-11-04

Dziękuję Kochanie za docenienie moich wysiłków i potencjału, jaki we mnie widzisz. :)

Motylek78

2024-11-04

gratuluję wygranej Kochanie
❤️🦋🦋🦋❤️

samisen

2024-10-07

Tak z nim właśnie jest, bywasz tu Kochanie z nami to wiesz doskonale i na własne oczy postrzegasz ile zdrowia kosztuje takie życie. No ale cóż, każdego z nas może spotkać niedyspozycja psychiczna powiązana horobą a wtedy już tylko...
Starość i przemijanie jest naturalną częścią naszego człowieczeństwa.
Dziękuję Motylku z całego serca za zrozumienie i stałą bezinteresowną pomoc płynącą z głębi duszy oraz wsparcie.
Przy Tobie staram się być silniejszy choć jeszcze upadam ale wstaję i idę dalej bo nie mogę zatrzymać już biegu wydarzeń...
Jesteś niesamowita, niespotykana, zawsze przeze mnie będziesz kochana.

Dagmara^(*)

2024-10-07

Wzruszył mnie Twój wiersz...
Pozdrawiam

samisen

2024-11-10

Bardzo dziękuję 😀

Dagmara^(*)

2024-11-05

Serdecznie gratuluję wygranej !!!

samisen

2024-10-07

Dziękuję serdecznie i pozdrawiam 😀

ajw

2024-10-07

Dokładnie rozumiem emocje, które Ci towarzyszyły podczas pisania. Tak niedawno sama byłam w ich centrum.. Pisanie bardzo pomaga uporać się z nimi. Na początku wiersza zrezygnowałabym z dopełniaczówki pozostawiając jedynie:

na parapetach
pousiadały niechciane słowa
i nie mogą zasnąć

Reszta bardzo mi się podoba :)

ajw

2024-10-07

Rozumiem. Teraz przeczytałam sugestię Grażynki i rzeczywiście "usiadły" lepiej brzmi :) No, ale to, jak piszesz, w innym statusie.. Pozdrawiam ciepło :)

samisen

2024-10-07

Dziękuję Iwonko za podobanie i tak jak pisałem chwilę wcześniej Grażynce, iż
w takim statusie niestety nie mamy już możliwości poprawiania wierszy więc pozostanie tak jak jest ale i Twoja sugestia warta uwagi 😀
Pozdrawiam serdecznie

tańcząca z wiatrem

2024-10-07

Poruszający, emocjonalny wiersz, o tym jak Ojciec nie mogąc spać
toczy rozmowy z cieniami przeszłości i nie potrafi normlanie funkcjonować
w realu...
Sądzę, że to bardzo osobisty wiersz,
Jarku i bardzo życiowy...
Wiersz msz bardzo dobry, jedynie
jedno słowo bym zmieniła,
mianowicie pousiadały,
ja napisałabym usiadły
niechciane słowa.
Pozdrawiam Cię serdecznie
i życzę dobrego dnia,
6/5 zostawiam.

tańcząca z wiatrem

2024-10-08

A tak poza tym, to zagłosuję na wiersz miesiąca,
bo ten wiersz jest głęboko prawdziwy
i taki głęboko ludzki,
wzrusza do głębi, także
taki drobiazg w postaci jednego
słowa się nie liczy.

tańcząca z wiatrem

2024-10-07

A, no tak, rozumiem,
w takim razie niechaj będzie, tak jak jest.
Serdeczności raz jeszcze przesyłam :)

samisen

2024-10-07

Dziękuję Grażynko za pozytywny odbiór i miły komentarz do wiersza.
W takim statusie niestety nie mamy już możliwości poprawiania wierszy więc pozostanie tak jak jest ale Twoja sugestia faktycznie warta rozważenia 😀

Pozdrawiam serdecznie

Annna2

2024-10-07

"mieszkania
do którego klucze
nosi św Piotr".
Miłość zwycięża śmierć.
Piękny. Wzruszający

samisen

2024-10-07

Dziękuję bardzo za komentarz i wzruszający odbiór wiersza
Pozdrawiam serdecznie

Monia

2024-10-07

Jakby rozmowa z kimś kto odszedł z tego świata.Wspomnienia warto o bliskich osobach pielęgnować pozdrawiam serdecznie;)

samisen

2024-10-07

Wspomnienia i myśli wracają a do tego postrzeganie osób w rzeczach martwych nie daje spokoju aby żyć i funkcjonować w spokoju...
Dziękuję za czytanie i komentarz.
Pozdrawiam serdecznie 😀

Monia

2024-10-07

Chociaż bardziej jawi mi się ten tekst jako jakaś rozmowa z myślami nie zawsze dobrymi także tak ;)

JoViSkA

2024-10-07

W bezsenne noce przychodzą wspomnienia, które domagają się rachunku sumienia...
Pozdrawiam

samisen

2024-11-04

Dziękuję Ulu i wzajemnie... :))
Pozdrawiam

JoViSkA

2024-11-04

Serdecznie gratuluję nagrody za wiersz miesiąca :)
Pozdrawiam Jarku :)

samisen

2024-10-07

Ładnie określone, zapisane i wypowiedziane 😀
Dziękuję i pozdrawiam

sturecki

2024-10-07

Ten tekst wygląda jak zapis nocnych zmagań, kiedy ojciec rozmawia ze swoim cieniem, próbując rozwikłać zagmatwane myśli, które zasiedliły parapety jak niechciani goście. Wszystkie nadzieje chowają się w blasku księżyca, a każda rozmowa z cieniem zostawia go jeszcze bardziej zagubionym, poza światem żywych i umarłych. Może to przypomnienie, że nocne refleksje czasem oddalają nas od rzeczywistości, pozostawiając jedynie nieobecność w kręgu tych, którzy jeszcze próbują znaleźć sens.

sturecki

2024-10-07

To był tylko żart, podkreślający moją uwagę lub nieuwagę.

samisen

2024-10-07

Dziękuję bardzo ale korespondencje są ogólnodostępne dla wszystkich więc każdy może czytać wszystko, co zostało tu przeze mnie napisane bez zachowania dyskrecji 😀

sturecki

2024-10-07

Zachowam dyskrecję i nie przyznam się adresatce, że przeczytałem jej korespondencję.

samisen

2024-10-07

Przepraszam Staszku ale wkleił się tu też komentarz a nie powinien, który odpisywałem Eleanor Rigby

samisen

2024-10-07

wiersz pisany nocą, spontanicznie na gorąco, kiedy ojciec po stracie najbliższych nie może i nie daje przez to spać, chodzi po pustym mieszkaniu od okna do okna rozmawiając z ubraniami oraz cieniem pozostawia swoje słowa na parapetach zatroskanych myśli. Może to i banalne ale jakże prawdziwe więc pozostanie tak jak jest gdyż inaczej tego nie widzę.
Dziękuję za głęboką analizę oraz własne sugestie przy interpretacji, zawsze doceniam to w komentarzach...
Kłaniam się nisko i pozdrawiam serdecznie 😀
Dokładnie jest tak Stanisławie.
Omamy występujące w głowie i rozmowy z ubraniami oraz własnym cieniem skłaniają nas do stałej refleksji nad życiem i jego rzeczywistym sensem...
Dziękuję za komentarz i pozdrawiam

Odyseusz62

2024-10-07

A mi się podobało:
....z głową bolącą na zapas....
Pozdrawiam.

samisen

2024-10-07

Dzięki serdeczne
Pozdrawiam

Eleanor Rigby

2024-10-07

Tytuł mnie przyciągnął, niestety pierwsza strofa jak dla mnie do kasacji, jest banalna przez te metafory dopełniaczowe, wiesz o co chodzi takie pozłotko- ładne ale puste.
A dalej jest już refleksja, która zatrzymuje, widać już zarys tej rozmowy z cieniem. Jest dobrze.
No ok, może jeszcze do kasacji "do którego klucze
nosi św Piotr" :) ale to takie moje uwagi, których nie musisz brać pod uwagę, bo wiersz jest Twój.

Eleanor Rigby

2024-10-07

Samisen, rozumiem i doceniam.
Odbiorca interpretuje według swoich emocji i doświadczeń. Tak myślałam, że zawarłeś "na parapecie" coś dla siebie istotnego.
Pozdrawiam :)

samisen

2024-10-07

Wiersz pisany nocą, spontanicznie na gorąco, kiedy ojciec po stracie najbliższych nie może i nie daje przez to spać, chodzi po pustym mieszkaniu od okna do okna rozmawiając z ubraniami oraz cieniem pozostawia swoje słowa na parapetach zatroskanych myśli. Może to i banalne ale jakże prawdziwe więc pozostanie tak jak jest gdyż inaczej tego nie widzę.
Dziękuję za głęboką analizę oraz własne sugestie przy interpretacji, zawsze doceniam to w komentarzach...
Kłaniam się nisko i pozdrawiam serdecznie 😀

bez definicji

2024-10-07

Bardzo dobry wiersz, bardzo.

Pozdrawiam serdecznie Jarku i ode mnie 5/6🍀

samisen

2024-11-10

Dziękuję serdecznie Gośka 😀
Pozdrawiam

bez definicji

2024-11-08

Gratuluję z całego serca, Jarku!!!🌻🌻🌻

samisen

2024-10-07

Och... cieszę się Gosiu za Twój komentarz i ocenę choć nie jest lekko i sama dobrze wiesz, że nie o punkty w tym wszystkim chodzi a o zrozumienie tematu i złagodzenie problemu.

Pozdrawiam serdecznie 😀

andrew

2024-10-07

...
czuję się dumnie
jest już południe
pobyt w edenie
takie pragnienie
dusza wciąż frunie
kto to zrozumie
ten co w miłości
żyć także umie

piękne to nasze
ludzkie istnienie
w oczekiwaniu
na zbawienie
rozmawiam z cieniem
...
Pozdrawiam serdecznie
Miłego dnia
Głosuję...

samisen

2024-10-07

Bardzo dziękuję za piękny wierszowany komentarz oraz głos 😀
Pozdrawiam serdecznie życząc miłego dnia...

Pokaż mniej

Logowanie

rozmowy ojca z cieniem

Ocena wiersza

Treść

Warsztat

Komentarze

Kolor wiersza: zielony

Autor poleca

Inne wiersze z tej samej kategorii

Inne wiersze tego autora

Napisz powód zgłoszenia komentarza do moderacji

Napisz powód zgłoszenia wiersza do moderacji