Twoje Wiersze - EGZYSTENCJALNY BULION - sturecki

X

Logowanie

EGZYSTENCJALNY BULION

wolny

2025-05-03 05:29

rozgrzej myśl w rondlu niedowierzania
zamieszaj raz – tylko w prawo
posól plotką z ust sąsiada
i zdejmij z ognia, zanim wybuchnie

wrzuć marzenie bez łusek logiki
przeciśnij dzień przez durszlak powodzenia
niech bulgocze – ale nie warczy
dodaj listek wstydu, niech zmięknie

niech przypadek usiądzie do stołu
sprawdź, czy ręce ma czyste
smutek posiekaj razem z cebulą
śmiech podsmaż w oleju apetytu

ja też gotowałem życie na ogniu
nie zawsze wychodziło na zdrowie
czasem przypaliłem sens na skwarce
czasem zapomniałem dodać siebie

ale jedno wiem – podaję dalej:
nie licz kalorii myśli, ufaj smakom
połykaj to, co da się zjeść sercem
i nie żałuj – że to właśnie przepis

autor

sturecki

przejdź do strony autora

Ocena wiersza

Wiersz został oceniony

20 razy

Treść

6

13

5

7

4

0

3

0

2

0

1

0

0

0

Warsztat

6

3

5

17

4

0

3

0

2

0

1

0

0

0

Zaloguj się, aby móc dodać ocenę wiersza.

Komentarze

Kolor wiersza: zielony

Zaloguj się, aby móc dodać komentarz.

samisen

2025-05-04

Dojdzie w przyszłości, już niedalekiej do tego, że wyciągnięte zostaną z nas wszystkie informacje do CK abyśmy pisali i mówili to, co nam każą albo niezdyscyplinowane osoby zostaną usunięte, ze społeczeństwa w całości oczywiście. Do tego to zmierza….
Takie wiersze są celowo wstawiane do wybadania i rozpoznania terenu.
Ja już nie mogę zasnąć dwie noce, jakby jakieś pole działało w pobliżu!
Ma ktoś z Was podobne dolegliwości ? Oprócz Ciebie Stanisław gdyż wiadomo, że pracujesz całą dobę…

sturecki

2025-05-04

Brzmi to jak głos z miejsca pełnego niepokoju i zmęczenia – i choć teoria o CK i kontrolowanych wierszach może brzmieć jak z dystopijnej powieści, to lęk przed utratą wolności słowa jest czymś bardzo ludzkim i zrozumiałym. Bezsenność zaś często mówi więcej o przeciążonym umyśle niż o polach wokół nas. Jeśli czujesz się pod presją lub innym rodzajem przytłoczenia – warto dać sobie chwilę oddechu, odłączyć się od nadmiaru bodźców. A co do mnie – faktycznie, czuwam całą dobę, bo taki mam rytm dnia, ale na pewno nie po to, by kimkolwiek sterować.

Mada44

2025-05-04

Wykwintna potrawa. Zaprosić należy sąsiadów, niech posmakują. Urzeczeni smakiem optymizmu z uśmiechem wrócą do domu. I od tej pory radosne ich witają ranki. Pozdrawiam

sturecki

2025-05-04

Pięknie to ujęłaś – niech ta potrawa będzie jak uczta nadziei, a każdy kęs niesie dalej smak dobra; bo radość, jak zapach domowego ciasta, rozchodzi się daleko i długo zostaje w pamięci. Pozdrawiam z uśmiechem podanym jak deser.

januszek

2025-05-03

Dzięki skorzystałem
z przepisu wykorzystując go w felietonie
jak nie usnę , to za kwadrans wrzucę

:)))

sturecki

2025-05-04

A to już nie przepis, tylko wyznanie z ostrym smakiem – ból i ON, zamiast bulionu, to kuchnia serca po przejściach ... czasem kręcimy w lewo, bo w prawo było już za dużo zakrętów.

januszek

2025-05-03

ale u mnie nie bulion a:
ból i ON

wyszedł
chyba kręciłem w lewo...

maciejka

2025-05-03

Zawsze czytam przepisy - zamykam oczy i po swojemu :-)
Dobrych snów :-)

maciejka

2025-05-04

Tak, masz rację :-)

sturecki

2025-05-04

I to jest najlepszy sposób – niech wyobraźnia doprawia według serca, a nie według gramów. Pozdrawiam.

LydiaDel

2025-05-03

To jest przepis na naszą narodową potrawę - bigos.
Ja trochę robię inaczej, ale Twój przepis wkrótce wypróbuję, to więcej o nim napiszę. 6/5 Serdeczności

sturecki

2025-05-04

Bigos to jak dusza narodowa – każdy ma swój, każdy trochę inaczej, ale dobry zawsze musi się przegryźć; czekam z ciekawością na Twoją wersję i smakowe wrażenia.

kmalenka8

2025-05-03

Oj niezły "miszmasz" uwarzyłeś! 😂 Masz kulinarno-poetycką wyobraźnię! 😃Podziwiam Twoją kreatywność...Pozdrawiam Staszku serdecznie 😃⭐🍀

sturecki

2025-05-05

I bardzo dobrze – nie każdy musi gotować poezję na tym samym ogniu, byle smakowało i nie przypaliło sensu.

kmalenka8

2025-05-04

No cóż jestem mało reformowalna pod względem metafor 😃 Pewnie tak zostanie o ile będę pisać...Lubię prostotę co nie znaczy, iż wiersze z metaforami nie podobają mi się 😃 Każdy ma swój przepis na wiersz i podobnie jak Maciejka lubię po swojemu...😃🌿

sturecki

2025-05-04

Dziękuję. Czasem trzeba wrzucić metafory do gara, doprawić szczyptą absurdu i zamieszać słowem, aż zacznie pachnieć pointą; cieszę się, że smakowało.

Larisa

2025-05-03

Oddaj się życiu... żaden przepis bez praktyki nie osłodzi życia.
Nie ma takiego przepisu. Lepiej "gotować" swój los, na żywioł, ale mogę się mylić.
Bardzo dobry wiersz!
6/5.
Serdecznie pozdrawiam

sturecki

2025-05-05

Zgoda – najlepiej smakuje życie przyprawione błędem i odwagą, a nie surowością z książki kucharskiej dla asekurantów.

klaks

2025-05-03

Innymi słowy, bierz życie pełnymi garściami :)...Pięknie i ze smakiem napisany wiersz.
Pozdrawiam serdecznie :)

sturecki

2025-05-03

Dziękuję. Tak właśnie – nie dłub patyczkiem, tylko sięgnij po życie jak po ostatnią porcję ulubionego dania; niech smakuje, niech brudzi, niech zostawia apetyt na więcej.

eSka

2025-05-03

świetny przepis plus autorefleksja "kucharza"! Dzięki - najadłem się do syta :)
a propos Pidżama Porno "Egzystencjalny paw" - znasz?
pozdr! S

sturecki

2025-05-05

Nie są to moje klimaty, choć od czasu do czasu wypełniają moje dni swoją aurą.

eSka

2025-05-03

dla mnie Grabaż, Nosowska, Kazik i Mistrz Bogdan Loebl to najlepsi żyjący (oby jak najdłużej) polscy tekściarze. Z innej "parafii" to take Dezerter. Pidżamy słucham od początku ich powstania, potem "dołączyłem" SNL ( mam wszystkie płyty).

sturecki

2025-05-03

Dziękuję – cieszę się, że posmakowało.
A „Egzystencjalny paw” oczywiście znam – klasyka ironiczno-bolesnej wiwisekcji duszy w rytmie buntu i gitarowego kopniaka; taki kawałek, co jednocześnie wywraca żołądek i porządkuje wnętrze, jak trzeba.
Lubisz też inne teksty "Grabaża", czy to tylko ten paw tak Ci siadł?

hibiskus

2025-05-03

Witaj,

mnie się coraz częściej zdarza, że mi mleko ucieka...

W całym długoletnim życiu nie przytrafiło mi sie tylekroć, ile tylko w tym tygodniu...
Zatem wybacz, że pomyślę nad metodą, która temu zapobiegnie.
A dopiero potem rozważę Twoją, zapewne wypróbowaną... 5/6
Pozdrawiam serdecznie i życzę miłej niedzieli.

sturecki

2025-05-03

Mleko ma swoje humory, jak życie – im bardziej się zagapisz, tym szybciej wykipi; może to znak, że warto czasem zdjąć garnek z ognia zanim zaczniesz filozofować … albo po prostu przyjąć, że nawet przepis na życie czasem robi plamę na kuchence; spokojnie, rozważaj w swoim rytmie – ja tu będę, z gotową ściereczką.

Maciek.J<sup>(*)</sup>

2025-05-03

dobry przepis na życie

sturecki

2025-05-03

Dziękuję. Bo jak w każdej dobrej kuchni – wystarczy trochę serca, szczypta rozsądku, odrobina cierpliwości i unikać przypalonych emocji; wtedy życie smakuje najlepiej.

Marek Żak

2025-05-03

W tym bulionie trzeba też pamiętać, że jeden zły składnik psuje smak, jak ta łyżka dziegciu, czy drzazga gdzieś tam, która boli, chociaż wszystko inne jest zdrowe. Zalecam siec ostrożność. Pozdrawiam

sturecki

2025-05-03

Święta racja – w bulionie życia nawet jedna toksyczna przyprawa potrafi przyćmić cały smak; ostrożność to nie ostrożność z lęku, ale z mądrości, by nie zjeść siebie przy okazji gotowania dla innych.

Goldenretriver60

Goldenretriver60

2025-05-03

Życie jak sporządzanie jedzenia według przepisu. Nie zawsze się uda. Lubię kuchenne metafory.

Jedna uwaga - skwarka to rodzaj żeński.

sturecki

2025-05-03

To pozytywne zjawisko, gdy jeden wiersz inspiruje do pisania kolejnego, itd.

Goldenretriver60

Goldenretriver60

2025-05-03

Bo o życiu lubię myśleć kulinarnie,
choć gotowanie wymaga smaku.
Nie dawać złego -
powiem tobie lapidarnie -
i trzeba wiedzieć, gdzie, co, do czego.

Ja gotów życie potraktować jak smażalnię -
nie jadłodajnię, lecz coś lepszego -
co kasę zgarnie,...
nakarmi ego.

Restauracja mi się marzy w dni ostatnie -
by żyć w luksusie -
o pysznym zrazie -
nawet jeśli czasem nożem mi się zatnie,
to żyć na gazie...

gdy fin de siecle

sturecki

2025-05-03

Słuszna uwaga – skwarka, jak każda dama, zasługuje na właściwe traktowanie, zwłaszcza w metaforze ... poprawię. A kuchenne porównania są wdzięczne, bo w życiu – jak w garnku – czasem coś wykipi, czasem przyprawi się za mocno, ale zawsze można próbować jeszcze raz.

<Nina><sup>(*)</sup>

2025-05-03

Serce głodne nakarmić trudno ponieważ potrzebuje pokarmu duchowego tak bardzo deficytowego ciągle pośród nas.

sturecki

2025-05-03

Prawda – serce nie nasyci się chlebem ani komplementem z automatu; ono łaknie sensu, bliskości, obecności – a to dziś rzadsze niż cisza w internecie … trzeba szukać, bo głód duchowy boli najciszej, ale najgłębiej.

Waldi1

2025-05-03

to jest prawda ...warto przemyśleć c się chce powiedzieć sąsiadowi ...więc słowa trzeba ważyć... by się na tym nie sparzyć ... a to szkodzi w znajomościach i przyjaźni ... dobrze mieć pojemniki i wszystko umiejętnie wrzucać bez szkody dla sumienia ... wtedy wiatr ne będzie miał co rozdmuchiwać ...itd ... pozdrawiam serdecznie ...

sturecki

2025-05-03

Dokładnie – słowa to nie śmieci, żeby rzucać je byle gdzie i byle jak; lepiej mieć w głowie segregatory niż granaty, bo raz rzucone potrafią wybuchnąć nie tam, gdzie trzeba; mądre milczenie czasem więcej znaczy niż gadatliwa prawda bez filtra.

WodnyMech

2025-05-03

Kreatywna i bogata w obrazie ekspresja. Oryginalny styl. Świetna robota.

sturecki

2025-05-03

Dziękuję. Takie słowa to jak przypływ dla wyobraźni – dodają siły, by dalej pisać z ogniem. Cieszę się, że styl trafił w gust.

Krystek

2025-05-03

Piękna i mądra puenta wiersza -
godna stosowania.
Śle moc serdeczności i uśmiechów:)

sturecki

2025-05-03

Dziękuję – dobra puenta to jak przyprawa na koniec: zostaje na języku i w myśli; oby smakowała i działała w życiu równie skutecznie.

Motylek78

2025-05-03

uwielbiam przepisy
i gotowanie jednak mam manię
zmieniania według uznania
nigdy nie trzyma się kurczowo
żadnego przepisu twój natomiast
zapisuje ach jednak zmodyfikuję ;-))
świetny wiersz
Pozdrawiam serdecznie

sturecki

2025-05-03

Świetnie, już czekam z ciekawością – dobre wiersze smakują najlepiej po chwili dojrzewania. Zatem, do jutra z literackim apetytem.

Motylek78

2025-05-03

wierszyk napisałam ale jutro dopiero dodam
do poczytania

sturecki

2025-05-03

Tak trzeba – bo najlepszy przepis to ten, który pachnie Tobą; kuchnia i poezja mają wspólną zasadę: szczypta własnego smaku zawsze warta więcej niż sztywna instrukcja; dziękuję i czekam na Twoją wersję z domieszką szaleństwa.
Pozdrawiam.

Elżbieta

2025-05-03

Spodobał mi się od pierwszego wersu, kuchenne analogie wplecione w ludzką egzystencję, wyjątkowo dobrze wpasowały się w myśl wiersza. Metaforyczne ujęcie "bulinonu", którego smak zależy od złożoności przypraw, umiejętności przyrządzania, fantastycznie uruchamia wyobraźnię i daje szerokie pole do osobistego wglądu w proces jego "tworzenia".
Mimo, że kucharzenie, nie jest moją bajką, to jednak coś o nim wiem, jak i o smakach życia!
Pozdrawiam serdecznie, Staszku:)⭐😊

sturecki

2025-05-03

Twój odbiór tak trafia – bo choć kuchnia może nie być bajką, to smaki życia znasz doskonale, a „bulion egzystencji” nie wymaga fartucha, tylko serca i uważnego czytania; dziękuję za piękne słowa – w nich aż paruje zmysłami i mądrością doświadczenia.

Groschek<sup>(*)</sup>

2025-05-03

napisane całkiem inaczej niż.. ja widzę i Ty widzisz - a różnicę słychać od razu; myślę sobie - jak czują się teraz te osobniki, co im się wierszyk z "ę" podobał - jeśli coś jest ok to oceniam, jeśli nie to nie oceniam, ale coś komuś ocenić jednym punktem (dobrze, że nie wpadła na to, że można też "0"..), gdzie samo szlifowanie wiersza zajęło mi ponad dwie godz. jest smutną symboliką portalu; jakby co to już teraz tylko resztę wierszy 'z kiedyś' na "czarno" wstawię; czyli czytamy, ale już nie komentujemy; pzdr. serd.; byłeś jednym z niewielu tutaj, z którymi mogłem rozmawiać bez sztucznych asekuracji.. 👾

Groschek<sup>(*)</sup>

2025-05-04

dzięki za słowa - moje następne publikacje (poza jeszcze jedną nową) będą wypuszczone tylko dlatego na czarno, albowiem są powtórzeniem zaistniałego.. 🙄

sturecki

2025-05-03

Kiedy wiersz powstaje z pasji i wrażliwości, a zostaje zbyty jednym punktem bez cienia refleksji, to boli jak niesprawiedliwość ciszy wobec krzyku; to nie „ocena”, to pstryknięcie w serce, które próbowało mówić językiem duszy. I choć „czarno” to reakcja obronna, to Twoje słowa, rytm i prawda mają barwę – i nie zgasną tylko dlatego, że ktoś nie umiał ich docenić. Jestem tu, czytam i nadal słucham – bez asekuracji, jak zawsze w swoim stylu.

Kornel Passer

2025-05-03

Wiersz mi się spodobał mimo osobistej alergii na nadmiar metafor i alegorii. Samo porównanie egzystencji do bulionu jest poetycko nośne i ciekawe. Pozdrawiam:)

sturecki

2025-05-03

Dziękuję – cieszę się, że nawet przy metaforycznej nadwrażliwości bulion egzystencji okazał się strawny; czasem wystarczy jedna dobra przyprawa, by nie zadusić treści. Pozdrawiam z aromatem sensu.

Odyseusz62

2025-05-03

Tajemnica smaku tkwi w długosci gotowania
I nie doprowadzania do wrzenia.
To mówią mi życiowe doświadczenia.
Pozdrowienia.

sturecki

2025-05-03

I to są słowa mistrza kuchni życia – bo co się zagotuje, to wykipi, a co się dusi powoli, ten zapach zostawia na długo; doświadczenie to najlepsza przyprawa.

Eleanor Rigby

2025-05-03

Życie jest jak potrawa i autor słusznie zauważa, ze jego smak zależy od przypraw.;
Sporo w wierszu metafor dopełniaczowych(mnie urzekły na wesoło: rondel niedowierzania i durszlak powodzenia) ale to właśnie smaczki tego utworu :)

sturecki

2025-05-03

Dokładnie tak – życie bez przypraw to tylko ugotowana codzienność, a takie metafory jak rondel niedowierzania czy durszlak powodzenia dodają nie tylko smaku, ale i aromatu wyobraźni. Może ten dobrze (?) przyprawiony wiersz zostaje w głowie jak ulubione danie.

andrew

2025-05-03

...
nadzieja
którą karmi życie
zapomina że...

chcemy jutro
już dziś
wiedzieć jakie
przyprawy szykować
...
Pozdrawiam serdecznie
Miłego dnia

sturecki

2025-05-03

Piękna miniatura – delikatna jak para unosząca się znad garnka niepewności; bo nadzieja często nie zna przepisu, a my już trzymamy łyżkę w dłoni … Pozdrawiam.

Autor poleca

Autor na ten moment nie promuje wierszy

Inne wiersze z tej samej kategorii

- Kornel Passer

- Tomaszewska N

- Dolce speranza

Ballada o kalesonach

Wzajemne poszanowanie

- Źdźbło ^(*)

Ewolucja rewolucja

- Przeboski Mandaryn

"... zbyt śmiertelna dla świata, za mało nieśmiertelna dla duszy."

Bajka o miłości

Inne wiersze tego autora

SYMBOL ZBAWIENIA

ABORCJA DROBNOUSTROJÓW

TYTUŁEM ŻYCIA IDĄC

ZWARIOWANE PANTUM MOJE

CZY TO PYTANIA DO KOŃCA?

ICH NIEUSTANNOŚCI

GEOMETRIA GRY POZORÓW

KADZIDŁO ZE SNU

TRZY SPOJRZENIA NA KULĘ

TECHNOLOGIA W PRADAWNEJ KRAINIE

ODDZIELNE NIEBA

TWOJE KRÓLESTWO

Pokaż mniej

x

Polityka plików cookies

Nasza strona korzysta z plików cookies. Używamy ich w celu poprawy jakości świadczonych przez nas usług. Jeżeli nie wyrażasz na to zgody, możesz zmienić ustawienia swojej przeglądarki. Więcej informacji na temat wykorzystywanych przez nas informacji zapisywanych w plikach cookies znajdziesz w polityce plików cookies. Czytaj więcej.

Klauzula Informacyjna

Szanowni Użytkownicy

Od 25 maja 2018 roku w Unii Europejskiej obowiązuje nowa regulacja dotycząca ochrony danych osobowych – RODO, czyli Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych).

W praktyce Internauci otrzymują większą kontrolę nad swoimi danymi osobowymi.

O tym kto jest Administratorem Państwa danych osobowych, jak je przetwarzamy oraz chronimy można przeczytać klikając link umieszczony w dolnej części komunikatu lub po zamknięciu okienka link "Polityka Prywatności" widoczny zawsze na dole strony.

Dokument Polityka Prywatności stanowi integralny załącznik do Regulaminu.

Czytaj treść polityki prywatności