W gwiazdach zapisana
nad nami niebo w srebrnej koronie.
Gwiazdy migoczą, jak słowa w chwale,
co los zapisał w wieczystym tomie.
Twoja dłoń w mojej, ciepła, pewna,
w ciszy noc kładzie swe aksamity.
Morze wciąż śpiewa pieśń bez końca,
a wiatr ją niesie w świat nieuchwytny.
Patrzysz w niebo, ja w twe spojrzenie,
tam też odbite są wszystkie gwiazdy.
Jakby wszechświat znał nasze pragnienie,
by czas przystanął, znikły mury i maski.
Nie trzeba słów, noc sama mówi,
że miłość w blaskach gwiazd się kryje.
Los nasze serca już niech nie zgubi,
bo w tych konstelacjach, dwa serca biją.
