Twoje Wiersze - horyzont... - rafal

horyzont...

nieregularny

2024-03-19 13:37

***
pierwsza miłość jak piorun
trzasła mnie w głowę w
przedszkolu

nie zliczę mych wszystkich
miłości

bo jak gwiazdy daleko
wciąż świecą

choć dawno wszak już
zgasły

to zdarza się
że niczym zmarli
wciąż po nocach
nawiedzają

i chcą naiwnie
żeby było jak dawniej

już pora nadchodzi kresu
miliardów wszystkich ludzkich
miłostek

teraz coś widzę niewyraźnie
za zdarzeń horyzontem
idzie do nas niespiesznie
jak karawana przez ocean
pustyni

największa miłość
ludzkości nieznana

ta którą zwać
można jeszcze
Miłością...

***
/Borówiec, 19.03.24, godz: 13:36/

autor

rafal_sulikowski^(*)

przejdź do strony autora

Ocena wiersza

Wiersz został oceniony

5 razy

Treść

Warsztat

Zaloguj się, aby móc dodać ocenę wiersza.

Komentarze

Kolor wiersza: zielony

Zaloguj się, aby móc dodać komentarz.

Sabina

2024-12-28

Lekko armagedoniczne wierszowanie 🙂

Waldi1

2024-03-19

w życiu trzeba dobrze trafić ... to o miłości nie trzeba marzyć ... bo ona zawsze w sercu jest ... pozdrawiam serdecznie

Elżbieta

2024-03-19

Miłość do drugiego człowieka nie przeszkadza w doznawaniu i realizowaniu się w miłości do Boga, a nawet powiedziałabym że pomoga, bo ta " codzienna", bywa też trudną i może nas wiele nauczyć, chociażby jak przebaczać.
Pozdrawiam, Rafale:)⭐