Twoje Wiersze - *** ( Czekałem na nowy dzień... )

Ocena wiersza

Wiersz został oceniony

2 razy

Oceny tego wiersza są jeszcze niewidoczne, będą dostępne dopiero po otrzymaniu 5-ciu ocen.

Zaloguj się, aby móc dodać ocenę wiersza.

Komentarze

Kolor wiersza: zielony

Zaloguj się, aby móc dodać komentarz.

maciejka

2021-08-14

Ja też się przyłączam do siedzących w ciszy :-)

maciejka

2021-08-14

Jest w nim spokój, więc jak go nie lubić? :-)

Kornel Passer

2021-08-14

To wiersz , który sam polubiłem jak napisałem, a jak napisałem , to nie bardzo wiedziałem , jak to się stało... :)

SuviMay

2021-08-13

Mam ochotę usiąść z podmiotem pod tą jabłonią w zupełnej ciszy. Przepiękny utwór.

Kornel Passer

2021-08-13

Dzięki. Nawet siedzenie w ciszy lepiej wychodzi w towarzystwie... :)

Afrodyta^(*)

2021-08-13

Czytając Twój wiersz od razu pomyślałam o sobie, bo mam podobne uczucie jak podmiot liryczny, chodzi głównie o przedostatnią strofę. Utwór trafia i przekonuje.

Kornel Passer

2021-08-13

Tak, pamiętam Twoje "Odbicie".... Dzięki za wpis. Pozdrawiam serdecznie.

Alchemik^(*)

2021-08-12

Zupełnie zgadzam się z Tobą, Kornelu, że zainteresowanie czytelnicze poezją jest nikłe.
Piszemy więc do szuflad internetowych, które dają chociaż tyle, że przeczyta ktoś zainteresowany, będący w podobnej sytuacji.
Odrobina zadumy i poetyckiej autobiografii.
Co do wypowiedzi Staszka, to zgadzam się, że natura wycisza. Ale przecież natura to nieuporządkowana Poezja.
Zakażonym poezją spokój umysłu nie jest dany. Zamiast o niego zabiegać, zmagamy się z porządkowaniem Wszechświata na swoją modłę i według własnych emocji.

Jerzy

Kornel Passer

2021-08-12

Tak, natura to coś, co prowokuje, by przerobić to na kulturę, czyli poezję.... :)

Osia

2021-08-12

Uwielbiam spokój Twoich wersów ...

Kornel Passer

2021-08-12

Pozdrawiam Ciebie. Spokój umysłu to wielka rzecz i nie zawsze mi dostępna. Z moich doświadczeń wynika, że nie jest nigdy dany, ale trzeba o niego zabiegać.

Staszek Żłobicki

2021-08-12

Przerwałeś mój przesyt tak liczną, pretensjonalną poezją na tym portalu. Co jakiś czas, chyba każdy, robi coś w rodzaju podsumowania, żeby " się uporządkować". I zamiast wyznaczać nowe cele, najlepiej obserwować naturę. Mnie zawsze uspokaja, wycisza i przygotowuje na nieuniknione , nowe wyzwania. Serdecznie pozdrawiam.

Kornel Passer

2021-08-12

W życiu balansujemy pomiędzy stanem nienasycenia a przesytu. Spokój daje refleksja i zatrzymanie się. Gdy wiemy, że to , co jeszcze przed nami, nie będzie aż tak bardzo inne od tego , co już przeżyliśmy, usposabia nas to do rezygnacji z jakiejś szalonej gonitwy do przodu. Dobrze jest w miejscu , w którym jesteśmy teraz. Dziękuję za Twój wpis.

Marek Żak

2021-08-11

A mnie się to jutro, które zaczynam od spaceru z Sową, nigdy nie znudziło, a wiem, że może nie być nudno, a o wiele gorzej, i za tą nudą można będzie jeszcze tęsknić. Chciałbym się tutaj mylić i trzymam za to kciuki. Pozdrawiam. M.

Kornel Passer

2021-08-11

Temat deja vu nie dotyczy tylko samego psychicznego wrażenia . Jest też kwestią teoretyczną i filozoficzną. To pytanie: na ile nasze życie jest spontaniczną akcją , a na ile gatunkowym odgrywaniem pewnych standardów. O zgrozo, może nawet gotowych standardów.

Marek Żak

2021-08-11

Ja tego deja vu nie mam i każdy dzień przyjmuję jak nowe wyzwanie. Pozdrawiam

Kornel Passer

2021-08-11

Między nudą a ekscytacją jest wiele stanów pośrednich. Nuda jest mi całkowicie obca. W tym wierszu starałem się oddać klimat pewnej melancholii, czy też może swoistego deja vu , które czasem nas nawiedza , gdy wchodzimy w nowe doświadczenie życiowe , które o dziwo wydaje nam się znajome... a tymczasem nasze nienasycenie życiowe domaga się czegoś absolutnie nowego... Takie to moje rojenia .... Pozdrawiam.