X
Pieśń o róży
rymowany
2021-01-17 21:20
Niezapomniany róży kwiat,
Karmazyn w kielichu płatków.
I Cierń co toczy krew. Ot tak.
Już muzyka gra do taktu
Muzyka rzewnym walcem rwie.
Ni to Chopin, ni Mendelssohn.
Lecz Śmierć domaga róży się.
Świat skrył się w tysiącu przesłon.
Jak chwil tak kropli tysiąc jest.
Jak cierń co drobną dłoń rani.
Jak strużka krwi i żal tych łez,
co szczęście z żalem mieszały.
Tam w pamięci wciąż się budzi.
Tamten obraz kwiatu piękna.
Ja wiem, tych dni nic nie wróci.
Choć błagam, choć serce pęka.
Choć tańczyć chce się nadal tak,
ten wir słodko opętańczy.
Świat, co się skrył w tysiącu barw,
W niepamięci śmiało tańczy
Choć nadal chce się tańczyć tak
Szczęściem codziennie być odzianym.
Świat, co się ubrał w tysiąc barw,
tysiąc kropi ma przywdzianych.
Karmazyn w kielichu płatków.
I Cierń co toczy krew. Ot tak.
Już muzyka gra do taktu
Muzyka rzewnym walcem rwie.
Ni to Chopin, ni Mendelssohn.
Lecz Śmierć domaga róży się.
Świat skrył się w tysiącu przesłon.
Jak chwil tak kropli tysiąc jest.
Jak cierń co drobną dłoń rani.
Jak strużka krwi i żal tych łez,
co szczęście z żalem mieszały.
Tam w pamięci wciąż się budzi.
Tamten obraz kwiatu piękna.
Ja wiem, tych dni nic nie wróci.
Choć błagam, choć serce pęka.
Choć tańczyć chce się nadal tak,
ten wir słodko opętańczy.
Świat, co się skrył w tysiącu barw,
W niepamięci śmiało tańczy
Choć nadal chce się tańczyć tak
Szczęściem codziennie być odzianym.
Świat, co się ubrał w tysiąc barw,
tysiąc kropi ma przywdzianych.
na gorącą prośbę Kornela próba wyrównania ilości sylab.
tak średnio się udało :)
a poniżej stara wersja:
Niezapomniany róży kwiat,
i jego czerwień płatków.
Niczym krew i cierń. O tak.
I już muzyka gra do taktu.
Muzyka rzewnym walcem rwie.
Ni to jest Chopin, ni Mendelssohn.
Lecz róży kwiat, on już schnie.
Świat schował się w tysiącu przesłon.
Jak tysiąc chwil tak tysiąc kropel.
Jak cierń co drobną dłoń kaleczy.
Jak strużka krwi i żal tych kropel.
Tych łez co żal mieszają oraz szczęście.
Bo w mej pamięci wciąż się budzi.
Tamto wspomnienie kwiatu piękna.
Ja wiem, tych dni już nic nie wróci.
Choć błagam, choć mi serce pęka.
Choć tańczyć chce się nadal tak,
ten wir szaleńczo opętańczy.
Świat, co się schował w tysiącu barw,
poddał się zapomnieniu, jak szarańczy.
Choć nadal chce się tańczyć tak
I w szczęście co dzień być odzianym
Świat, co się schował w tysiącu barw,
tysiącem kropel jest zbryzgany.
tak średnio się udało :)
a poniżej stara wersja:
Niezapomniany róży kwiat,
i jego czerwień płatków.
Niczym krew i cierń. O tak.
I już muzyka gra do taktu.
Muzyka rzewnym walcem rwie.
Ni to jest Chopin, ni Mendelssohn.
Lecz róży kwiat, on już schnie.
Świat schował się w tysiącu przesłon.
Jak tysiąc chwil tak tysiąc kropel.
Jak cierń co drobną dłoń kaleczy.
Jak strużka krwi i żal tych kropel.
Tych łez co żal mieszają oraz szczęście.
Bo w mej pamięci wciąż się budzi.
Tamto wspomnienie kwiatu piękna.
Ja wiem, tych dni już nic nie wróci.
Choć błagam, choć mi serce pęka.
Choć tańczyć chce się nadal tak,
ten wir szaleńczo opętańczy.
Świat, co się schował w tysiącu barw,
poddał się zapomnieniu, jak szarańczy.
Choć nadal chce się tańczyć tak
I w szczęście co dzień być odzianym
Świat, co się schował w tysiącu barw,
tysiącem kropel jest zbryzgany.
Ocena wiersza
Wiersz nie został jeszcze oceniony.
Oceny tego wiersza są jeszcze niewidoczne, będą dostępne dopiero po otrzymaniu 5-ciu ocen.
Zaloguj się, aby móc dodać ocenę wiersza.
Komentarze
Kolor wiersza: zielony
Zaloguj się, aby móc dodać komentarz.
Asteria(*)
2021-01-18
Sama nie wiem, czy wiersz z różą w tle, czy jednak z kolcem?
Sporo serca w niego włożyłeś.
Sporo serca w niego włożyłeś.
2021-01-18
Myślę że cierń i róża są razem. Jak dwie strony monety. Tak trochę serducha zostawiłem w tym wierszu :)
konvalove
2021-01-18
A mnie się podoba i starsza, i nowsza wersja. Mam takie refleksje, że ta nowsza faktycznie brzmi poprawniej, czytało się lekko i płynnie. Ale ta starsza jest taka... hm, Twoja, jeżeli mogę tak powiedzieć, więc ma trochę więcej uroku w sobie, aczkolwiek wiadomo, warto pracować nad warsztatem. Poza tym muszę przyznać, że jestem pod wrażeniem co do tego wiersza. Jest taki metaforyczny, a jednak wszystko zrozumiałam. Podoba mi się.
2021-01-18
Dziekuję :) mi z kolei nowsza się mniej podoba chodzi głównie o to ze starsza, jak to sięmówi, ma ten pazur co w nowszej gdzieś mi uleciało. nowa jest oficjalna ale zostawiam starą w przypisie bo ma to coś :)
co do metaforycznosci to nie wiem jak mi się to udało bo jedyną świadomą formą są panowie kompozytorzy. Tak na marginesie powiem że nie wiedziałem że Mendelsona się tak śmiesznie pisze
co do metaforycznosci to nie wiem jak mi się to udało bo jedyną świadomą formą są panowie kompozytorzy. Tak na marginesie powiem że nie wiedziałem że Mendelsona się tak śmiesznie pisze
Marek Żak
2021-01-17
Bardzo pięknie Ci wyszło. Jestem pod wrażeniem. M
2021-01-18
Wracając do wiersza, wyrównałeś to i owo i dobrze, ale jednocześnie coś zostało zagubione. Wygładzanie to trudna sztuka:). Pozdrawiam
2021-01-18
No Mistrz ma ten prosty a jednak nie prosty język :) te spostrzeżenia są proste ale celne :D
Kornel Passer
2021-01-17
Twoja poetycka wyobraźnia robi swoje i wyprowadza Cię na bezkresy, więc wiersz ma urodę i świeżość. Tego Ci nikt nie odbierze. Ja jednak wciąż z uporem może lepszej sprawy , albo tak zwanego maniaka, będę zachęcał do wyrównywania sylab. Wiem, że wobec różnorakich katastrof , a wobec nadciągającego końca świata w szczególności , czynność wyrównywania sylab może się wydać mało istotna, ale jednak ...
2021-01-18
No już nie biczuj się, na drugi raz po prostu nie posłucham twojej sugestii o równaniu sylab :D popiołów nie chce nie rób samospalenia choć przyszedł mi do głowy pomysł że w avku mógłbyś umieścić płonącą postać (żarcik).
A poważnie to chyba u mnie teraz czas na wiersze nieregulatne, lub są takie wiersz których równać nie wolno
A poważnie to chyba u mnie teraz czas na wiersze nieregulatne, lub są takie wiersz których równać nie wolno
2021-01-18
Wiesz co Ci powiem, że chyba namieszałem.... Chyba muszę ogłosić dymisję ( w końcu Asteria robiła to już kilka razy) . Chyba ta pierwsza wersja mi się jednak lepiej podoba. Zaraz dokonam wirtualnego samospalenia i prześlę ci popiół , tylko musze wymyśleć w jakiej postaci...
2021-01-18
Nie wiem jak mi wyszło ale się starałem :D
musze powiedzieć że poczułem jakbyś rzucił mi wyzwanie ale nie pierwszym a drugim komentarzem :D
musze powiedzieć że poczułem jakbyś rzucił mi wyzwanie ale nie pierwszym a drugim komentarzem :D
2021-01-17
Wiem, bo nawet dla siebie próbowałem go przerobić dla siebie ale zobaczyłem , że nie da się w 100% zachować sensu wszystkich linijek i dałem spokój, żeby nie ingerować.
2021-01-17
Tak Kornelu na dniach do tego przysiądę. Na pewno przed Armageddonem powinienem zdążyć :) ale zastrzegam sobie pozostawienie starej wersji w przypisie dolnym z odpowiednią adnotacją bo podejrzewam że połowę linijek zmienię przez to i to znacznie :)
Meyling Nall
2021-01-17
Może nie jako znawca róż, ale ktoś o różanym imieniu, wypowiem się na temat wiersza: Cudo.
2021-01-18
Możliwe że kiedyś bardzo dawno lub nawet w poprzednim życiu raz skomentowałaś ;) Ale nie o to chodzi :D
Lejesz miód na moje serce bo wersja druga to była dosłownie "krew w piach" na prawdę Kornel postawił mi zadanie prawie niewykonalne :D
A wers o którym mówisz o już w ogóle kosmos, chyba był najtrudniejszy(albo jeden z...)
Ponadto mam cię za przedstawicielkę tej mrocznej części naszej portalowej twórczości. Masz "Ten" styl i wyrobione pióro więc twoja pochlebna opinia znaczy dla mnie sporo :)
Lejesz miód na moje serce bo wersja druga to była dosłownie "krew w piach" na prawdę Kornel postawił mi zadanie prawie niewykonalne :D
A wers o którym mówisz o już w ogóle kosmos, chyba był najtrudniejszy(albo jeden z...)
Ponadto mam cię za przedstawicielkę tej mrocznej części naszej portalowej twórczości. Masz "Ten" styl i wyrobione pióro więc twoja pochlebna opinia znaczy dla mnie sporo :)
2021-01-18
Jestem pewna, że cośtam u Ciebie wcześniej komentowałam...
Poprawiona wersja podoba mi się jeszcze bardziej, a moim ulubionym wersem jest ,,Lecz Śmierć domaga róży się".
Poprawiona wersja podoba mi się jeszcze bardziej, a moim ulubionym wersem jest ,,Lecz Śmierć domaga róży się".
2021-01-18
Muszę powiedzieć że twój komentarz mnie pozytywne zaskoczył gdyż nie spodziewałem się Ciebie u mnie nigdy. Więc jestem pod silnym pozytywnym wrażeniem. Jeśli zechcesz proszę teraz o opinię wersji drugiej niby lepszej bo wyrównałem sylaby(to po rozmowie z Kornelem)
Autor poleca
Inne wiersze z tej samej kategorii
Inne wiersze tego autora
Pokaż mniej
x
Polityka plików cookies
Nasza strona korzysta z plików cookies. Używamy ich w celu poprawy jakości świadczonych przez nas usług. Jeżeli nie wyrażasz na to zgody, możesz zmienić ustawienia swojej przeglądarki. Więcej informacji na temat wykorzystywanych przez nas informacji zapisywanych w plikach cookies znajdziesz w polityce plików cookies. Czytaj więcej.
Klauzula Informacyjna
Szanowni Użytkownicy
Od 25 maja 2018 roku w Unii Europejskiej obowiązuje nowa regulacja dotycząca ochrony danych osobowych – RODO, czyli Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych).
W praktyce Internauci otrzymują większą kontrolę nad swoimi danymi osobowymi.
O tym kto jest Administratorem Państwa danych osobowych, jak je przetwarzamy oraz chronimy można przeczytać klikając link umieszczony w dolnej części komunikatu lub po zamknięciu okienka link "Polityka Prywatności" widoczny zawsze na dole strony.
Dokument Polityka Prywatności stanowi integralny załącznik do Regulaminu.
Czytaj treść polityki prywatności