Życie nas oceni wszystkich...

Wszystkiego dobrego :)

Cześć Zielona:) zahaczyłam się na Twoim wierszu - jego temacie, treści, wizji, przedstawieniu, sytuacji... dźwięku...ostatniego zdania...

Dokąd zmierzam to dobre pytanie czy cel osiągnę czy sił stanie Panie. Gwiazdę Ci zaświecę na drogę szeroką. Pozdrawiam

Bardzo głęboka treść, wiersz jest niesamowity, po jego przeczytaniu pomyślałam, że trochę przypomina mi słowa Apokalipsy: i widzę wielki tłum ...
Jestem pod wrażeniem!
Pozdrawiam serdecznie:)⭐

Osadziła swój wiersz na kilku znanych i lubianych motywach, ale myślę, że dobrze to zrobiło Teojemu utworowi. Po pierwsze ta szyba, która z jednej strony pozwala wszystko widzieć, a z drugiej jest jednak pewną ochroną przed tym, co na zewnątrz. Dalej, motyw drogi. Całe nasze życie właściwie jest drogą. Człowiek w tym chodzie, a czasem też biegu zastanawia się dokad właściwie zmierza. Zupełnie jak w Twoimnwierszu PL. Jeszcze dalej, a powiązane z drogą jest obranie kierunku "pod prąd". Człowiek bowiem nie chce być "masą", jednolitą bezbarwną całością czegoś ogromnego. To jest myślę motyw szukania własnej tożsamości. Dość ważny temat na dzisiejsze czasy. Nas nawet w szkole uczono podejmowania tego tematu, a teraz, czy ma to miejsce, to nie wiem, ale mam wątpliwości. Zastanawiające jest też to, zczy młodzi ludzie w ogóle zastanawiają się nad tym zagadnieniem. Dalej korzystasz z symboli, które oczywiście niosą i w Twoim zamyśle autorskim i również pozwalają na dość swobodną interpretację czytelniczą. Tu m.in. łóżko, numer 66, Bóg, chłopiec, przyjaciółka.
Twój wiersz jest bardzo refleksyjny i myślę, że taki był autorski zamiar, żeby czytelnika skłonić do podjęcia tych tematów, które j mnie udało się dostrzec. Pozdrawiam Cię serdecznie, hej ho! 🙋‍♂️🙂

Czasem warto się zatrzymać,każdy ma swoją drogę ,ważne by była ona z miłością.Z nią widzi się bardziej👍⭐

Pozdrawiam Zielona ciepło 🌞🙂

Zatrzymałam się i ja 🙂
Obok nas przechodzą ludzie z rozterkami, słabościami, radościami. Każdy gdzieś pędzi, gdzieś zmierza. Każdy się spieszy. Ale nikt się nie zatrzymuję. Dlaczego? Po co tak gonić? Dookoła samotni, potrzebujący jednak nikt ich nie widzi. Każdy zajęty sobą. Patrząc na nich wszystkich człowiek zastanawia się czy podążyć za nimi? Nie. Najlepiej iść swoją drogą. Ona na pewno zaprowadzi w odpowiednie miejsce ukazując to czego inni nie dostrzegają. Pięknie napisałaś.
Pozdrawiam serdecznie 🙂

Cudowny obraz💖.
Bardzo pomaga się zatrzymać…
Nawet nie pomaga, a zatrzymuje, wprowadza w stan głębokiej zadumy…

Dla mnie doskonały 👏🏼👏🏼👏🏼

Przytulnego dnia 🤗🍀🌻

Bardzo głęboki przekaz stworzyłaś. Tak naprawdę wiele pytań wypływa z wiersza ale jedno jest myślę najistotniejsze. Skąd idziemy i dokąd zmierzamy? Wprowadziłaś mnie w stan zadumy tym utworem. Do tego jeszcze ta puenta...
Mega wiersz.
Pozdrowionka.

Świetne.
Czuć wrażliwość.
Dotarło do mnie mocno, bo sam lubię obserwować.
Dodałem do ulubionych :)

dobry wiersz ... dlatego ja idę zawsze swoją drogą jak trzeba to przystaję ... bo uśmiech innych radość mi daje ...po co mam się spieszyć gdy śmierć przyjdzie o swoim czasie ... przyjaciół mam wielu i to młodych ...lubię gdy do mnie mówią cześć Waldek ... a mam prawie 70 lat ... po co się spieszyć gdy na drodze szczęście wciąż spotykam. ..nawet szyby się rozsuwają gdy na ni się chyba respekt przede mną mają ...to tak z prądem pod prąd ... ale dobrze jest się zatrzymać i podać dłoń ...Dobranoc ...piękna Pani...

Udany przegląd ludzkich,osobowości. Wiele można zobaczyć przez szybę dystansu, wiele się też można dowiedzieć o sobie.
Niektórzy pędzą, nie wiedząc dokąd, czasem za bardzo ulotnym celem, niektórzy wiecznie niezadowoleni z życia dawno stracili go z oczu, inni bezsilnie wściekli lub beznadziejnie smutni, a wszyscy jakby zagubili najbardziej istotne wartości. Ci, którzy są ich świadomi zatrzymują się, doceniając to, czego aktualnie doświadczają.
Pozdrawiam i dobrej nocy życzę:)