Wieczne zaczynanie
Dyszami się stykanie
Nie oczekiwanie
Płyniesz, Miłość to Twoje zadanie

Pozdrowienia :)

Od poezji do miłości. Tak jest to możliwe. Przecież możemy w wersach niejako odczytać jakim człowiekiem jest osoba po drugiej stronie. Tylko ktoś naprawdę dobry rozkłada parasol nad nieznaną osobą. A wtedy już tylko krok od zakochania. Piękny wiersz.
Pozdrawiam ciepło :)

Ewidentny podział wiersza na trzy części wprowadza również trzy różne odczucia, co do treści. U mnie tak:
* pierwsza strofa porusza mnie i moją wyobraźnię poetycką. Można tu domyślać i doszukiwać znaczeń.

* Drugą stronę określiłbym "romantycznym" opisem przyszłości, która wypełnia się po spotkaniu dwojga. Trudno z tym polemizować. Wystarczy chyba wczytać się w obraz, który pieknie namalowałaś słowem.

* Trzecią strofa jest jednym rozbudowanym pytaniem o miłość. Nie wiem, czy można jednoznacznie na nie odpowiedzieć. Chyba nie ma takiej potrzeby. Mnie ono odsyła z powrotem do pierwszej strofy. W tym sensie Twój wiersz okazuje się opowiadać o powtarzalności myśli i sytuacji życiowych w życiu człowieka. My się zmieniamy wraz z doświadczeniami, ale niektóre pytania i podobne zdarzenia powracają jedynie nieco w zmienionej scenerii.
Pozdrówki 🙋‍♂️😊

*

To dotknięcie duszy, zaraz po podaniu ręki, to tylko u czarownika, a i wtedy trzeba uważać, bo nie wszyscy tacy po jasnej stronie mocy. M

wiersz jest bardzo piękny ...

Tylko poeta może zwykły ludzki gest (użyczenie parasola) zamienić w istną lawinę zdarzeń, która powstać może tylko w wyobraźni.
Po to są poeci, by banał zmieniać w tęczę myśli.
Pozdrawiam:)

Tajemniczy wiersz, a puenta znakomita.
Pozdrawiam :)

Przepięknie o tym, o czym każda z nas śni.
Serdecznie pozdrawiam!

W ciekawe miejsce chcesz odlecieć z tą bratnią duszą. Tam wszystko jest tak jak należy i żal wracać. Wiersz nasycony pewnego rodzaju senną wizją w moim przekonaniu.
5+
Pozdrowionka.

Bardzo ładny tytuł i świetny wiersz.
Mocny i delikatny zarazem