Twoje Wiersze - znajoma twarz...

znajoma twarz...

antyczny

2025-11-17 11:56

#############################
...kolejny rok oglądam twarz
tak dobrze mi znajomą
odzianą z warstw obraną z tych
co kiedyś mu zasłoną
a dzisiaj prawie nagą lecz
wciąż dumną w sile własnej
stojącej dumnie w nocnych mgłach
i kiedy nieco jaśniej
zabłyśnie promień tlący się
w zadumie wczesnoświtu
kolejny rok oglądam twarz
z jesiennych barw zachwytu

zatem się nie martw dębie mój
że liść ostatni żegnasz
odpłynie gdzieś na fali gdy
lotnością wietrzny żeglarz
poniesie go nad pole las
i ciśnie w głębię ciszy
a wraz z nim zniknie przeszły czas
ukryty w starej kliszy...
#############################

autor

niezgodna54

przejdź do strony autora

Ocena wiersza

Wiersz został oceniony

3 razy

Oceny tego wiersza są jeszcze niewidoczne, będą dostępne dopiero po otrzymaniu 5-ciu ocen.

Zaloguj się, aby móc dodać ocenę wiersza.

Komentarze

Kolor wiersza: zielony

Zaloguj się, aby móc dodać komentarz.

Jan Kępiński

trzy godziny temu

Ładnie napisane przegnanie z liściem i własną minioną twarzą. Co do dębu to przez moment myślałem, że to erotyk. Tak czy siak wiosna za kwartał.
Pozdrawiam z nadzieją.

Marek Żak

pięć godzin temu

Dęby mają coś w sobie, dumę, moc, i zasługują na podziw i wiersze. Pozdrawiam serdecznie.

sturecki

pięć godzin temu

Ot tak, znienacka stanął przede mną ten stary dąb, co rok po roku pokazuje swoją twarz bez makijażu z dawnych lat. Nawet ostatni liść żegna dumnie, nie płacząc po czasie, który już odpłynął, co pokazuje, że siła nie zawsze tkwi w tym, co widać, tylko w tym, co trwa.
Drzewo nie rozpacza, bo wie, że kiedyś znowu przyjdzie wiosna.
6/5

Przeboski Mandaryn

ponad pięć godzin temu

Bardzo wspaniały wiersz

Pokaż mniej

Logowanie

znajoma twarz...

Ocena wiersza

Komentarze

Kolor wiersza: zielony

Autor poleca

Inne wiersze z tej samej kategorii

Inne wiersze tego autora

Napisz powód zgłoszenia komentarza do moderacji

Napisz powód zgłoszenia wiersza do moderacji