X
*** (cierpienie)
wolny
2023-11-12 08:44
ile to już razy umierałam
pod ciężarem twoich złych słów
gdy wychodzę z domu przypominasz o pozorach
traktujesz je jak świętość
jedna złamana zasada: cisza
przez tydzień - na początek
żeby mogło odbić się w kościach
gdy brak pokory
drugi tydzień nazywasz fioletowym
jeśli czas nie pozbawi mnie zębów
ty to zrobisz
na końcu agonia
liczona w dekadach
póki starczy sił
pierwszego listopada
nie zapomnę o światełku do nieba
nie krzycz na mnie w snach
przecież wiesz
że nie mam gdzie się schować
Ocena wiersza
Wiersz został oceniony
9 razy
Treść
6
7
5
2
4
0
3
0
2
0
1
0
0
0
Warsztat
6
1
5
8
4
0
3
0
2
0
1
0
0
0
Zaloguj się, aby móc dodać ocenę wiersza.
Komentarze
Kolor wiersza: zielony
Zaloguj się, aby móc dodać komentarz.
Motylek78
2023-11-13
Moim zdaniem doskonale opisałaś przemoc psychiczną
Normalnie nikt nie widzi siniaków a w tym wierszu
fioletowy tydzień jakby siniak zmieniał kolor
Cóż nie wszyscy rozumieją że słowa ranią jak sztylet
I po słowach zostają siniaki i rany tak głębokie
Że czasami trudno aby się zagoiły.
Pozdrawiam serdecznie
Miłego poniedziałku
Samych dobrych chwil 🦋🦋🦋🦋
Normalnie nikt nie widzi siniaków a w tym wierszu
fioletowy tydzień jakby siniak zmieniał kolor
Cóż nie wszyscy rozumieją że słowa ranią jak sztylet
I po słowach zostają siniaki i rany tak głębokie
Że czasami trudno aby się zagoiły.
Pozdrawiam serdecznie
Miłego poniedziałku
Samych dobrych chwil 🦋🦋🦋🦋
2023-11-13
Bardzo dziękuję! Siniaki zazwyczaj są bardzo dobrze ukrywane na rzecz utrzymywania tych "pozorów". A strach w takim przypadku jedynie potęguje pilnowanie się, by przypadkiem coś nie wyszło za drzwi takiego domu. To smutne, i zdarza się zbyt często. Również życzę miłego dnia!
LidiaM-9
2023-11-12
Pozory są "święte". Dzięki nim można długo uchodzić za wzór wszelkich cnót. Wyzwolenie z takiego układu często przychodzi wraz ze śmiercią oprawcy lub ofiary. Jak ukazujesz w swoim tekście, nie zawsze jest ono całkowite.
Pozdrawiam serdecznie.
Pozdrawiam serdecznie.
2023-11-13
Dokładnie, Lidio. To takie udawanie przed światem, żeby nie można było w razie czego zareagować. Takie zachowania często prowadzą do tragedii. To właśnie przez takie pozory ludzie dookoła rozkładają ręce mówiąc, że nic nie zauważyli. Dziękuję za Twoją refleksję!
sisy89
2023-11-12
Mocny wiersz, bolesny i przejmujący
Te emocje, ktoś, kogo zabrakło, był nam bliski a jednocześnie daleki. Odczytuje tu przemoc emocjonalna i fizyczna, a jednak peelka wciąż pamięta i dba, nawet gdy pozostał tylko grób...
Pozdrawiam serdecznie :)
Te emocje, ktoś, kogo zabrakło, był nam bliski a jednocześnie daleki. Odczytuje tu przemoc emocjonalna i fizyczna, a jednak peelka wciąż pamięta i dba, nawet gdy pozostał tylko grób...
Pozdrawiam serdecznie :)
2023-11-13
Tak, Sisy. Pytanie czy dba, bo mimo wszystkich przykrości jakimś cudem zachowała resztki dobrych uczuć do swojego oprawcy czy to ze strachu. To jednak już zostawiam, bo wiadomo, każdy odczyta po swojemu. Dziękuję za odwiedziny!
Waldi1
2023-11-12
piękny i prawdziwy wiersz z życia wzięty ... a może by tak spojrzeć w oczy wrogowi niech poczuje strach ...by on zaczął się bać zasnąć i niech śpi z otwartymi oczami ... wystarczy jeden odważny krok ...a to go zaskoczy ...pozdrawiam serdecznie ...
2023-11-13
To jedno z tych optymistycznych zakończeń, tak ciężko czasem do niego doprowadzić. To już wszystko zależy od człowieka - od jego charakteru, przeżyć. Oczywiście, że chciałoby się wszystkich ludzi doświadczających przemocy w domu wyciągnąć z tego środowiska, ale prawda jest taka, że dopóki ta osoba nie poczuje w sobie siły na odejście to choćby i ją siłą odciągali - ona będzie wracać, z obawy, z przyzwyczajenia, z różnych innych tylko jej znanych powodów. Niemniej możemy sobie życzyć, by takich sytuacji było jak najmniej na świecie. Dziękuję Waldi za komentarz, i cieszę się, że mój wiersz Cię zainspirował!
Autor poleca
Inne wiersze z tej samej kategorii
CZY JEDEN WIERSZ MOŻE ZMIENIĆ ŚWIAT?
- Anielska Łza
posągi słów
- Majster89
chleb z masłem
- Yaro
historia nie z tego świata
- samisen
z rozedrganą duszą
- AnandaCandrika
Zimowy czas
- Zibi
List do ciebie (I) - z cyklu: Listy pisane błękitem
- Coffee_81(*)
tęsknię za zapominaniem
- Coffee_81(*)
Cztery twarze ciszy
- Monika Larn
Mroczny anioł
- Iks Weli
Inne wiersze tego autora
Żyć w obojętności
Masz wiadomość
Gdyby nie tamta noc
Pakt ze śmiercią
*** (trudna sztuka tracenia)
Znasz się na mnie najlepiej
*** (na dworcu o ósmej trzydzieści)
Jeszcze jeden wiersz o umieraniu
przecież to wszystko dla ciebie
Miłość w zakładzie psychiatrycznym
Jarzębina i złote jabłka
Oddajcie mi go
*** (nikt na mnie tak nie patrzył jak słowa w twoim wierszu)
Człowiek nieśmiertelny
Pokaż mniej
x
Polityka plików cookies
Nasza strona korzysta z plików cookies. Używamy ich w celu poprawy jakości świadczonych przez nas usług. Jeżeli nie wyrażasz na to zgody, możesz zmienić ustawienia swojej przeglądarki. Więcej informacji na temat wykorzystywanych przez nas informacji zapisywanych w plikach cookies znajdziesz w polityce plików cookies. Czytaj więcej.
Klauzula Informacyjna
Szanowni Użytkownicy
Od 25 maja 2018 roku w Unii Europejskiej obowiązuje nowa regulacja dotycząca ochrony danych osobowych – RODO, czyli Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych).
W praktyce Internauci otrzymują większą kontrolę nad swoimi danymi osobowymi.
O tym kto jest Administratorem Państwa danych osobowych, jak je przetwarzamy oraz chronimy można przeczytać klikając link umieszczony w dolnej części komunikatu lub po zamknięciu okienka link "Polityka Prywatności" widoczny zawsze na dole strony.
Dokument Polityka Prywatności stanowi integralny załącznik do Regulaminu.
Czytaj treść polityki prywatności