Boję się umrzeć nagle
Boję się,
że nie zdążę pokazać dzieciom
jak kocha się bezwarunkowo
miłością matki.
Boję się,
pustych dni przyszłości,
które już zostały przecież
dokładnie zaplanowane.
Boję się,
nie wyjść na spotkanie starości
i braku możliwości
wytłumaczenia się
ze wszystkich popełnionych błędów.
Boję się,
nie czuć zapachu jesieni,
nie czekać na słońce,
nie marzyć i nie śnić.
Boję się
umrzeć nagle
jak nagle spada deszcz
i w jednej chwili
gasi rozgrzane emocje
zbierane namiętnie
przez długi dzień.
Ocena wiersza
Treść
Warsztat
Zaloguj się, aby móc dodać ocenę wiersza.
Komentarze
Kolor wiersza: zielony
Zaloguj się, aby móc dodać komentarz.
Niektórzy nawet myślą o skorzystaniu z maszyny do zabijania zwanego eutanazją.
Ale póki nie spełniły się jeszcze te marzenia, o których mowa w wierszu - to nic dziwnego.
Najbardziej zaskakujące jest marzenie o wyjściu na spotkanie starości. Za to - ode mnie plus, bo dzisiaj starość jest tematem tabu dla młodych i średnich wiekiem.
Pozdrawiam cieplutko.
Ciekawy wiersz.
Pozdrawiam serdecznie :)
Dołączam swój komplet gwiazd !
I ciepło pozdrawiam :))
To prawda, że z wiekiem zmienia się spojrzenie na świat i życie, zmieniają się też priorytety, ale mam wrażenie, że zawsze pozostaje jakiś niesmak niespełnienia, z którym trzeba się będzie pogodzić.
Na koniec link do piosenki "Czy jeszcze zdążę?" Anny German:
https://www.youtube.com/watch?v=Bq0HsNJtpRc
Pozdrawiam serdecznie.
P. S. Utwór przepiękny, jak to Anna German.
Dzisiaj, kiedy czasy niepewne nie, my matki nie myślimy o sobie, myślimy o dzieciach. Ja w jesieni życia myślę o wnukach i o spokoju dla ziemi. Moja mama (91) myśli już o swjej śmierci i nie boi się jej, ale boi się bólu śmierci bliskich. Pamięta czas wojny i tamten lęk, uśpiony obudził w niej strach. Boi się braku chleba i wody. Każdy wiek ma inne spojrzenie na życie. To nie my posiadamy liczydło istnienia. Jednak posiadamy wiarę, obojętnie jaką, że gdzieś, ktoś postawił nas na tej planecie i zostawił nam oddychanie powietrzem, reszta jest już niewiadomą w tym równaniu na życie.
Zatrwożyłaś i zastanowiłaś?
Słonecznego optymizmu i majowych skowronków
Autor poleca
Inne wiersze z tej samej kategorii
Inne wiersze tego autora
Nasza strona korzysta z plików cookies. Używamy ich w celu poprawy jakości świadczonych przez nas usług. Jeżeli nie wyrażasz na to zgody, możesz zmienić ustawienia swojej przeglądarki. Więcej informacji na temat wykorzystywanych przez nas informacji zapisywanych w plikach cookies znajdziesz w polityce plików cookies. Czytaj więcej.
Szanowni Użytkownicy
Od 25 maja 2018 roku w Unii Europejskiej obowiązuje nowa regulacja dotycząca ochrony danych osobowych – RODO, czyli Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych).
W praktyce Internauci otrzymują większą kontrolę nad swoimi danymi osobowymi.
O tym kto jest Administratorem Państwa danych osobowych, jak je przetwarzamy oraz chronimy można przeczytać klikając link umieszczony w dolnej części komunikatu lub po zamknięciu okienka link "Polityka Prywatności" widoczny zawsze na dole strony.
Dokument Polityka Prywatności stanowi integralny załącznik do Regulaminu.
Czytaj treść polityki prywatności