Nad wyjściem z dworca flagi rozwieszone,
Stoją Naczelnik Państwa i generałowie.
Leśniewski, Sosnowski, rząd i ministrowie,
Podpułkownik Wieniawa, a przy nim posłowie,
Salutują przed Wodzem, dumni z bohatera,
Wojsko broń prezentuje, radość się udziela.

Po południu msza święta na placu Trzech Krzyży
Wychodzi on Piłsudski – tłum staje się żywy
Wiwatują, śpiewają, kwiaty mu wręczają
Boże coś Polskę, hymn, od serca śpiewają
Wsiada już do powozu, salutuje wszystkim
Maciejówka strzelecka, urok osobisty.

<Od Kircholmu i Wiednia, po szlak Chrobrego,
Naród polski nie widział, triumfu wielkiego
Twój pochód na Kijów, wzmocnił siły, wiarę
Dał dzielność duchową i oręża chwałę.
W Tobie nasze losy, przywództwo, odwaga>
Stali wszyscy w Sejmie, rzęsiste miał brawa.

Byłam w Alejach, tłum, młodzież z Uniwerka,
Wrzawa, okrzyki same, brat ze mną też zerkał.
Widziałam powóz i kwiaty, pełno wszędzie wojska,
Zosia to przeżywała, naród, cała Polska.
<A Tatko wie kochany, staliśmy tam blisko,
Jak salutował wszystkim, piękne widowisko.>