- GDY PRZYJDZIE ZAPOMNIENIE -
kim wtedy jesteśmy?
Gdy na skraju
starych dni
nie rozpoznajemy siebie.
W geście pomocy
naszych bliskich,
odległość zadaje ból.
Podnieś głowę,
spójrz na mnie,
powiedz co cię boli?
Cała fala dzikich
pytań poleceń,
gdy przyjdzie……
Rozszerzone źrenice,
nie wierzące,
nie chcące
czyjejś obecności.
Pochylone ramiona,
uchylone okno
w ostatniej udręce.
Nasmarowane
brzegi nie
pozwalają wyjść
do świata z powrotem.
W kącikach ust
mały uśmiech,
czasem jak spojrzę,
widzę jak drga.
Są wtedy wędrówki
po lasach,
zbieranie pachnących
poziomek,
smak lata.
Ciepły chłód zimy
przy piecu.
Zapach suszonych
grzybów, jabłek.
Bieganina, biegniemy
spoceni,
mokrzy od deszczu.
A wtedy jest przepaść….!!!
Błędne spojrzenie,
za głębokie!
Gdy przyjdzie zapomnienie…