Nie. Nie jest. On nie ślini kredek. On od razu ma je mokre...
On przewidział nas i świat "po swojemu".
Mokrą kredką, zimą bez śniegu, małżeństwem bez przyszłości. Bóg jest niesamowity...
Pozdrawiam 🍀🍀🍀

Będąc dzieckiem nie mamy żadnych ograniczeń, wydaje się, że możemy wszystko, kreatywność dziecka nie zna granic. Ono ufa, że wszystko będzie tak jak sobie obmyśli, dlatego wyrysuje wszystko, co tylko zatli się w wyobraźni. W życiu jednak zakończenia bywają różne, myślę jednak, że Bóg zawsze na jakiś plan co do każdego istnienia.
Pozdrawiam serdecznie :)

Super puenta! Ale domyślam się, że przemyślenia peel pewne jakieś ma, być może są one poczynione na podstawie obserwacji rzeczywistości?
Serdecznie pozdrawiam:)⭐

po pierwsze jesteś kreatywny, a po drugie, jak mówią w amerykańskich kryminałach "controlling", a Bóg dał wolna wolę i jest konsekwentny w nieingerowaniu. Jest tez opcja, że może był, stworzył świat, ale teraz go nie ma. Pozdrawiam i dobrej niedzieli.

Świetny wiersz! Pojmować świat tak jak dziecko, to jest dopiero wyzwanie. Zachować tak bardzo otwarty umysł i ufać bez granic. Coś pięknego. Przychodzi mi do głowy jeszcze jedna sprawa, a mianowicie umiejętność komunikacji w taki sposób jaki rób to dzieci: bez uprzedzeń, prosto, ale dociekliwie, zwięźle, ale wyczerpująco temat, dociekliwie... Kto uwierzy przemawiać do dzieci, to jest naprawdę dobrym mówcą i mądrym, bo to jest wielka sztuka. Myślę Kornelu, że Ty poniekąd potrafisz sprawy trudne, naukowe, skomplikowane filozoficznie przekazywać w sposób dostępny dla każdego. To widać po niektórych wierszach Twoich. Mnie się zdarzyło napisać opowiadania dla dzieci. Trudna sprawa. Naprawdę trzeba się wysilić, żeby napisać coś, przy czym dzieci nie będą się nudziły. Moje Felka Telelka uwielbiają, ale to może, żeby nie robić przykrości tacie. Tak czy inaczej nie jest to prosta sprawa.
Twój wiersz oczywiście nie jest tylko o dziecku, które krótką wyraża swój świat fantazji. Jest również o tym, że oczowiek stworzony na obraz i podobieństwo Boga, otrzymał od niego wiele przymiotów i cech, które nas do Niego upodabniają. Kreujemy świat dany nam pod władanie, a więc stwarzamy go. Równocześnie powinniśmy być za ten przez siebie stwarzany świat odpowiedzialni, a z tym już u nas słabiutko. Twój wiersz traktuje również o relacji pomiędzy stworzeniem a Bogiem. Czy jest mówię, by była ona osobowa? Dostrzegam także kwestię "nieposłuszeństwa" Bogu, odmienności zdań, wolnej woli (to u Ciebie w tych wulkanach). Można by też jeszcze głębsze ostatnia zadać: Twój peel twierdzi, że wiedział, co robił i dlaczego, a Bóg? Czy Bóg rzeczywiście wiedział, co robi i na co się decyduje stwarzając świat, a w nim człowieka? Ja oczywiście uważam, że wiedział wręcz doskonale, ale opini może być wiele przeróżnych, bo przecież w nas tej śliny studzącej lawę jest mniej niż na obrazku dziecka z wiersza.
Ciekawy wiersz na niedzielne rozważania. Pozdrawiam Cię. Hej ho! 🙋‍♂️😃