Obawiam się , że nie zrozumiałeś przesłania wiersza. Zwróć uwagę na początek. To tandetna odmiana piekła. Nie ma ona nic wspólnego z typowymi wizjami piekła. Wiersz nawiązuje do Swedenborga , pewnie Ci nieznanego, i jego wizji "korespondencji" dusz. Piekło pokazane w wierszu ma być byle jakie, o żadnych wizjach światła czy ciemności tu nie ma mowy. Popsuta lampka i podsuwanie zalanego dokumentu do światła nie ma nic wspólnego z wizja światłości czy ciemności , a jest tylko symbolem tandetnych, męczących zdarzeń z tego "rodzaju" tandetnego piekła. to piekło zepsutych długopisów, zagubionych papierów i niedotrzymanych terminów.

Może ja nie wyglądam, ale mój wiersz jest o prawdziwym Piekle, to znaczy o tym , które może niektórych z nas czekać po śmierci. :)

zrozumiałem :D co chcesz powiedzieć choć dla mnie to dziwne :) postrzegam to bardziej jako permanentny stan irracjonalnego lęku

Na czym polega tu horror? Wyobraź sobie , że akurat przypadło Ci umierać w sytuacji, gdy jesteś sparaliżowany i czujesz , że dorodny pająk, najlepiej krzyżak, wchodzi ci do ucha. Jesteś przerażony i z tym przerażeniem umierasz, a Twój mózg zakleszcza Ciebie w tym obrazie na całą wieczność i jeszcze jeden dzień. :D Hm może ten pająk nie zrobi na tobie wrażenia , więc wymyśl coś lepszego...

Wiesz że to się nazywa krzywa logarytmiczna?
I wiesz, że mówisz o czasie wewnątrz czarnej dziury?
I czy jesteś świadom że prawdopodobnie nasze życie ma taką charakterystykę? I o tym że jeżeli będzie nam dane dożyć późnej starości to właśnie tego doświadczymy na żywo. A moment śmierci z powodu efektów kaskadowych załamujących funkcjonalności sieci neuronowej tylko spotęguje "spagettfikację" percepcji czasowej po całce czasu? Aż do granicy nieciągłości gdy świadomość jako zjawisko konwergentne nie będzie mogło być dalej realizowane z powodu kumulacji efektu kaskadowego?
Skoro już jesteśmy po wstępie teoretycznym to na czym polega ten horror? Sugerujesz że będzie się dział zawsze czy że ta herbata będzie bardzo po woli zalewać te ważne papierzyska?
Tak na marginesie kilka lat temu słyszałem teorię że niebo i piekło ty tylko stany emocjonalne w jakich znajduje się nasza dusza-świadomość ponieważ po śmierci ciała, dusza nie umiera (takie jest stanowisko Kościoła, nauka się zastanawia bo są przesłanki o prawdziwości tego twierdzenia) więc jak masz doła w chwili śmierci to idziesz do piekła a jak jesteś szczęśliwy to do nieba

Opowiem Ci pewien horror i spadam, bo mam coś do roboty (inny rodzaj piekła). Zakładając , że nie ma ani Boga ani życia wiecznego, nie można wykluczyć pewnej sytuacji refleksu mózgowego polegającego na tym, że ostatnia Twoja myśl , wizja , czy obraz stanie się twoją wiecznością, a to na zasadzie względności czasu. To znaczy czas trwania twojej ostatniej wizji będzie zmierzał do końca ale nigdy się nie skończy , tak jak krzywa zbliżająca się do asymptoty, która to krzywa w każdym następnym punkcie jest bliżej , ale nigdy do niej nie dociera. Miłych snów :D :D :D

dobranoc! :)

Prawda.
Wielu wybrał, nie wszyscy poszli za Nim. Judasza też.
I on miał wybór. Ale o tym już rozmawialiśmy przy okazji wiersza, chyba Uli.
Dobrej nocy

A co ze słowami Jezusa : "Nie wyście mnie wybrali, ale ja was wybrałem"?

Poczytałam.
Ale myślę, że człowiek całym swoim życiem wybiera sobie wieczność - "...gdzie bowiem jest twój skarb, tam będzie i serce twoje". To chyba z ew. Mateusza. Mówiąc w uproszczeniu, czym grzeszyłeś na ziemi, to będzie twym przekleństwem na wieki, bo tam zaprowadzi cię twój ostatecznt wybór. Nie mówię rzecz jasna personalnie o Tobie.
Dlatego bardzo poważnie rozumiem w chrześcijaństwie dar wolnej woli. Tu nie ma mowy o determiniźmie. Sami wybieramy.
Pozdrawiam

Dzięki Ci za komentarz. O tobie też myślałem, gdy pisałem odpowiedź do Urszuli. Zobacz :)

Piekło ułożone z kawałków naszych cierpień , które znamy z życia, jest czymś , co może nas prześladować. Ogień piekielny , który przybiera postać na przykład "zwykłej" samotności byłby duchowo "logiczny" i zgodny z wizją Swedenborga, którego zacytowałem w przypisie. Dzięki za komentarz.

Wrzucę do ulubionych wierszy, nie mam wyjścia.