Dziękuję Tobie za zrozumienie i akceptację wiersza:)
Cieszę się bardzo że zagłębiłaś się aż tutaj i znalazłaś coś u mnie dla siebie :)
Pozdrawiam serdecznie :)

Napisałam już wyjaśnienie mojego wiersza i Pana też zapraszam więc do przeczytania:)
Dziękuję za wyrażenie opinii.
Pozdrawiam serdecznie:)

Ta refleksja, że coś z tego(wirusa?) dobrego wyniknie na przyszłość wydaje mi się nie tylko trafną, ale niezwykle potrzebną, gdy jesteśmy dosłownie bombardowani negatywnymi emocjami i wiadomościami.
Nie jesteśmy nieśmiertelni, ale mamy szanse przeżyć przeznaczony nam czas pożytecznie i satysfakcjonująco. Gdy teraz widzi się jak kruche jest nasze istnienie i jak ograniczony mamy wpływ na jego długość - teraz jest szansa przemyśleć sens i celowość naszych dążeń, planów, uporządkować hierarchię wartości i nie tracąc optymizmu - trochę ... spokornieć. Serdecznie pozdrawiam.

W sensie naukowym z pewnością nie podlega to dyskusji, natomiast chciałam tym wierszem zaznaczyć, że serce bez użycia rozumu jest narażone na granie emocjami. Tak samo rozum pozbawiony serca szuka rozwiązań po przysłowiowych "trupach" nie bacząc na emocjonalne krzywdy jakie wyrządza. Punktem ataków często stają się ludzie posługujący się jednym i drugim nie szukający łatwych i natychmiastowych rozwiązań ale może trudniejszych lecz zwalczających przyczynę a nie tylko skutki. Dlaczego i skąd ten wirus? Bo jeśli likwiduje się tylko skutki a przyczyna zostaje, nadal infekuje społeczeństwo powtórnie prowadząc do złych skutków. Spotykam się też często z niezrozumiałą dla mnie tendencją do przeciwstawiania serca i rozumu, jakby jedno trzeba było wyłączyć by drugie mogło pracować na wyższych obrotach. Przyjmuję do wiadomości, że wiersz jest zbyt chaotyczny i nieprecyzyjny dla czytelnika, może coś z tego dobrego wyniknie na przyszłość a tymczasem dziękuję za podzielenie się swoimi wątpliwościami w kwestii treści wiersza.
Pozdrawiam serdecznie:)