Wariatka w mojej głowie
Kto woła? Pannę strach kona.
Bumierająca i wonna,
panny pierś zdobi korona.
I toczy się koło do koła:
Wola nieboszczyka po płocie przemyka
kłosie śpiewa w niebogłosie
wiatr rwie wrzosię:
Agata blada szloch rozpowiada
głowa swej głowie nierada:
Dokoła smutku, hej ha!
Zjada głód dziada, hej że!
Dziad mrze I rozpowiada:
Czułem snułem własną królową
u stosu dnia pływałem w jej ustach.
Była pusta królowa:
Cienie świata – ja i Agata.