X

Logowanie



Zapomiałaś/eś hasła? Przejdź do procedury resetującej.

Odloty

Wiersz Miesiąca 0
wolny
2025-11-14 11:15

Uciszyło się w parku.
Ptaki śpiewają gdzieś indziej…
Po alejkach wiatr igra,
smutno szeleszcząc
opadłymi liśćmi.

Przebijając się przez mgłę
zapomnienia,
wędruję myślami
jesiennym szlakiem
i wskrzeszam
obumarłe wspomnienia.

Czuje, jak moje myśli
z każdym rokiem
stają się
cięższe i smutniejsze.

Patrzę na klucze
odlatujących żurawi
z uczuciem,
że głęboko w sercu
coś wygasa…

Bo wszystko, co kochamy,
musi odejść,
byśmy potrafili
odczuć jego brak,
zatęsknić
i przyjąć ból utraty.
autor

Ocena wiersza

Wiersz został oceniony
14 razy
Treść

6
10
5
3
4
1
3
0
2
0
1
0
0
0
Warsztat

6
2
5
12
4
0
3
0
2
0
1
0
0
0

Zaloguj się, aby móc dodać ocenę wiersza.





Komentarze

Kolor wiersza: zielony


Zaloguj się, aby móc dodać komentarz.


JoViSkA
JoViSkA
2025-11-15
Brzmi trochę jak hartowanie duszy, ale dużo w tym prawdy, bo co nas nie zabije, to z pewnością wzmocni :)
Pozdrawiam serdecznie :)

Lenia
Lenia
2025-11-15
Nostalgiczny wiersz, pełen smutku ale też pogodzenia się z przemijaniem:)


LydiaDel
2025-11-15
Dziękuję Leniu i serdecznie pozdrawiam.

Sylwia U.<sup>(*)</sup>
Sylwia U.(*)
2025-11-15
🤗


LydiaDel
2025-11-15
Dziękuję i serdecznie pozdrawiam.

Larisa
Larisa
2025-11-15
Tak, bardzo dobry, refleksyjny wiersz!
Wszystko kiedyś się kończy i bardzo bolesna jest tego świadomość, ale można rzec, że wszystko dzieje się i kończy po coś... może, żeby było nam łatwiej odchodzić z tego świata? Żebyśmy mogli pogodzić się z bólem?
Melancholijny, poruszający nastrój wiersza.
6/5.
Serdecznie pozdrawiam:)


LydiaDel
2025-11-15
Dziękuję i serdecznie pozdrawiam.

Izka1<sup>(*)</sup>
Izka1(*)
2025-11-14
Bardzo dobry y wiersz, który buduje nastrój i wywołuje emocje. Obrazy przyrody są mocno związane z emocjami, co dobrze buduje nastrój melancholii. Pozdrawiam z podobaniem 6/5 Pozdrawiam serdecznie 🍁


LydiaDel
2025-11-15
Tak, Izko, bo przyroda ma także wpływ na nasze emocje. Dziękuję i serdecznie pozdrawiam.

dziemar
dziemar
2025-11-14
Rytm twojego wiersza, to wolny spacer po alejkach pełnych opadłych liści. Szmer zamyślenia i kontemplacji... czas zwalnia i prowadzi nas do wspomnień o tym co definitywnie przemija. Czytam raz jeszcze i jesiennie pozdrawiam.


LydiaDel
2025-11-14
Tak, to spacer moimi własnymi śladami. Jeszcze nie przeczucie kiedy nadejdzie mój czas, ale pewność, że napewno... Serdecznie pozdrawiam

andrew
andrew
2025-11-14
Mieć ładne wspomnienia ...
odeszły, zostawiły miłe ślady.
Nie każdy je ma.

Pozdrawiam serdecznie
Miłego wieczoru


LydiaDel
2025-11-14
No i to pytanie: "Co będzie, gdy...? nurtuje nas właściwie przez cale życie. Serdecznie pozdrawiam

samisen
samisen
2025-11-14
Klucze odlatujących żurawi, choć są naturalnym zjawiskiem, w wierszu symbolizują definitywne odejście i utratę czegoś ważnego. Obserwacja tego zjawiska wywołuje w podmiocie lirycznym poczucie, że "głęboko w sercu coś wygasa", co jest wyrazem gasnącej nadziei, radości lub sił witalnych, które ustępują miejsca smutkowi i świadomości upływu czasu.
Pozdrawiam serdecznie :)


LydiaDel
2025-11-14
Tak, człowiek, jako istota myśląca, zdaje sobie sprawę, że nie jest wiecznym. To napawa lękiem, bo przyszłość, to wielka niewiadoma. Co będzie, gdy...?

Elżbieta
Elżbieta
2025-11-14
Tak, to smutne, że cenimy bardziej, po stracie! Piękny wiersz:)
Serdecznie pozdrawiam, Lidio⭐️


LydiaDel
2025-11-14
To stara prawda, Elu. Serdeczności

Magdalia
Magdalia
2025-11-14
Bardzo ładne nostalgiczne wersy...pozdrawiam:)


LydiaDel
2025-11-14
Tak, to wiersz o przemijaniu.

ajw
ajw
2025-11-14
To poezja kontemplacji. Piszesz o przemijaniu tak, ze czuje się ciężar i ukojenie jednocześnie. Ten wiersz jest jak spacer przez park późną jesienią - z pozoru zwyczajny, ale odkrywa w człowieku coś bardzo wewnętrznego.


LydiaDel
2025-11-14
Człowiek, to skomplikowana istota. Serdecznie pozdrawiam.

Monia
Monia
2025-11-14
Piękny melancholijny utwór pozdrawiam serdecznie 😉


LydiaDel
2025-11-14
Dziękuję i również pozdrawiam.

Krystek
Krystek
2025-11-14
W ten szary smutny czas jesieni
pocieszajmy się barwnymi
wspomnieniami wakacyjnymi.
Serdecznie pozdrawiam, myśli
radosne zostawiam:)


LydiaDel
2025-11-14
Dziękuję i pozdrawiam Krysiu.

sturecki
sturecki
2025-11-14
Wiersz chodzi po jesieni tak, jakbyś szukała w niej własnego końca lata – cichego, niepełnego, ale bolącego w środku. A dalej wychodzi, że te ptasie odloty to nie metafora, tylko lustro, w którym odbija się to, co w człowieku powoli przygasa.
Dopiero jak coś odejdzie, człowiek widzi, ile dla niego znaczyło, i choć to boli, to właśnie tak uczymy się kochać naprawdę.
6/5


LydiaDel
2025-11-14
Dziękuję i pozdrawiam.


Autor poleca


Autor na ten moment nie promuje wierszy
Pokaż mniej



X

Napisz powód zgłoszenia komentarza do moderacji

X

Napisz powód zgłoszenia wiersza do moderacji

 

x
Polityka plików cookies

Nasza strona korzysta z plików cookies. Używamy ich w celu poprawy jakości świadczonych przez nas usług. Jeżeli nie wyrażasz na to zgody, możesz zmienić ustawienia swojej przeglądarki. Więcej informacji na temat wykorzystywanych przez nas informacji zapisywanych w plikach cookies znajdziesz w polityce plików cookies. Czytaj więcej.

Klauzula Informacyjna

Szanowni Użytkownicy

Od 25 maja 2018 roku w Unii Europejskiej obowiązuje nowa regulacja dotycząca ochrony danych osobowych – RODO, czyli Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych).

W praktyce Internauci otrzymują większą kontrolę nad swoimi danymi osobowymi.

O tym kto jest Administratorem Państwa danych osobowych, jak je przetwarzamy oraz chronimy można przeczytać klikając link umieszczony w dolnej części komunikatu lub po zamknięciu okienka link "Polityka Prywatności" widoczny zawsze na dole strony.

Dokument Polityka Prywatności stanowi integralny załącznik do Regulaminu.

Czytaj treść polityki prywatności