Poczekiwanie albo czekanie na raty,
to ja odkładanie lanie... od taty!

Pozdrawiam Piotrze, zawsze coś wydobędziesz ze skrytki niebytu.

,,Poczekiwanie'' - zacny neologizm. Treść wcale a wcale nie gniotliwa.

*nie chodziło czasem o ,,treści każą''?

Piotrze, niczego sobie nie narzucaj, zdaj się na swoją intuicję, pisz tak jak lubisz... moim zdaniem poezja powinna wypływać z serca a nie z przemyśleń co by tu napisać... pisz to, co Tobie w "sercu gra"!
Serdeczności jak zawsze:)🌟

Nazywam to poezjoterapią. Czasami pomaga. Pozdrawiam

Piotrze uważam że w pewnym sensie wewnętrznie się nad sobą pastwisz. Kujesz się tymi szpileczkami maleńkimi raz po raz. A tu nie ma co sobie skąpić tylko lać na papier wszystko co dusza i serce podpowiadają. Oczywiście bezpośrednio w surowej formie bez upiększania i wtedy to wszystko zaczyna działać jak należy.
Pozdrowionka.

dobrze ... że drzwi są uchylone... zawsze wpadnie jakiś ciepły promień słońca... który opiszesz dodając szczyptę serca ,,,

Takie ze sobą prowadzimy rozmowy wewnętrzne. Takie też wewnętrzne walki. Takie dylematy. O tym wszystkim ostatnio pisałeś i dobrze, bo to jest część większej poetyckiej rzeczywistości.
Niektórzy podpowiadają, że nie należy się zmuszać; że wena sama przyjdzie. Inni z kolei, że należy się "rozpisać" tzn. kilka drobnych tekstów na próbę, Takie, które można do kosza wyrzucić, a później jeden zadowalający autora. Nie pytasz mnie o zdanie i tu masz rację 🙃, ale w swej małości i tak powiem 😜 proponuję pisać o wszystkim. Piotrze, ja z wielką chęcią poczytałbym Twój poetycki świat. Jakbyś zaczął spisywać w wiersz te codzienne duperele, które dostrzegasz oczyma swojej wrażliwości. Nie tylko ulotne uczucia i emocje, ale też kopnięty kamień przed kamienicą, który może skojarzy się z własnym "wczoraj" albo uśmiech kasjerki w markecie, który przenosi gdzieś myślą pod Krzyż i przed twarz Matki Najświętszej. Może zachwycać wszystko. Sztuka jest ubrać w wiersz swoje codzienne drobnostki. Nie zawsze musi być ogromny przekaz. Czytelnik sam sobie dobrze to, co zechce. Zachęcam Piotrze, do pisania o "duperelach", bo w tych drobnostkach właśnie kryją się piękności życia. 😃
A ten powyżej to dobry początek 🙂 hej ho! 🙋🏻😊