Twoje Wiersze - brzemię miłości

Ocena wiersza

Wiersz został oceniony

4 razy

Oceny tego wiersza są jeszcze niewidoczne, będą dostępne dopiero po otrzymaniu 5-ciu ocen.

Zaloguj się, aby móc dodać ocenę wiersza.

Komentarze

Kolor wiersza: zielony

Zaloguj się, aby móc dodać komentarz.

Przeboski Mandaryn

godzinę temu

Bardzo interesujący wiersz

Krystek

dwie godziny temu

Miłość nie jest dana na zawsze. Trzeba o nią dbać
jak o najpiękniejszy kwiat - to będzie rozkwitać.
Serdecznie pozdrawiam z pogodą ducha:)

LydiaDel

dwie godziny temu

Dokładnie tak jest Krysiu. Serdecznie pozdrawiam.

samisen

dwie godziny temu

Wiersz można odczytać jako dojrzały dialog kochających się osób: jedna z nich wyznaje swoje uczucia, ale jednocześnie wskazuje granice, w jakich miłość może istnieć. Nie ma tu miejsca na uzależnienie emocjonalne czy romantyczne iluzje. Jest za to bliskość, współodpowiedzialność, czułość i zrozumienie, że szczęście w relacji rodzi się dopiero wtedy, gdy każde z kochających się serc potrafi zadbać o siebie.
Pozdrawiam serdecznie :)

samisen

dwie godziny temu

Pięknie to ujęłaś. Zgadzam się, że prawdziwa relacja zaczyna się tam, gdzie jest odpowiedzialność, wzajemne wsparcie i wewnętrzna harmonia. Takie uczucie rzeczywiście ma siłę trwać i rozwijać się mimo upływu lat. Mnie się to nigdy nie udało dlatego jestem jaki jestem: ‘samisen’ :)
Dziękuję za tak mądrą refleksję i również serdecznie pozdrawiam.

LydiaDel

dwie godziny temu

....i wziąć odpowiedzialność za partnera, a wtedy musi być w harmonii z samą/samym sobą. Dokładnie tak jest, wtedy miłość nie będzie zapałką, lecz solidnym polanem płonącym do końca wspólnych dni. Takie uczucie ma szansę przetrwać. Serdecznie pozdrawiam.

rzabaprzezrz

trzy godziny temu

Bardzo ciekawa puenta... Ogólnie ciekawe i nietypowe postrzeganie miłości jako ciężaru, brzemienia...i bardzo trafne...a myśl zawarta w puencie warta przemyślenia... Pozdrawiam serdecznie Lidio, uściski♥️🌞

LydiaDel

trzy godziny temu

Miłość, to odpowiedzialność. Poza tym wymaga intensywnej pielęgnacji, więcej niż przyjaźń, bo inaczej uwiędnie. A czasem jest zaborcza, przytłaczająca, dominująca, zniewalająca. W takich relacjach każdy uczucie zaginie w zarodku. Trzeba mieć dużo pewności siebie, by ją 'udźwignąć', jej sprostać. Ale warto, bo życie nie rozgrywa się na placu zabaw. Serdecznie pozdrawiam Izko.

sturecki

trzy godziny temu

Z lekkim zawahaniem zaglądam w ten wiersz, bo mówisz o miłości nie w uniesieniu, ale z trzeźwą świadomością, że to kruche dobro. Skoro szczęście ma tu rosnąć tylko wtedy, gdy obie strony noszą je po równo, to widać, że nie sprzedajesz bajek, tylko stawiasz sprawę jasno.
Powiem tak: jak człowiek sam siebie nie umie utrzymać w pionie, to żadna miłość go za niego nie udźwignie.
6/5

LydiaDel

dwie godziny temu

To jest iluzja, wcześniej czy później zabraknie sił i 'kitu'. Poza tym, gdy wyczuwa się jakieś 'zgrzyty' w związku, to znak, że miłość odchodzi, namiętność wygasa. Może to uczucie było jeszcze nie dojrzałe, by unieść wady i przywary drugiego. A u każdego znajdą się jakieś. Ale, każdy człowiek reaguje inaczej, możliwe, że to jest konflikt konflikt yin i yang. Pisze tylko na podstawie osobistego doświadczenia.
Temat obszerny i złożony. Serdeczności

sturecki

trzy godziny temu

Jest też wariant, że zostaję mimo wszystko, by szkody były mniejsze.

LydiaDel

trzy godziny temu

Tak, o to mi chodziło, gdy sama siebie nie kochasz, to nie będziesz w stanie innych miłością obdarzyć.
Drugi aspekt, gdy jedna strona kocha, ta miłość nie przetrwa nawet małej burzy, nie ma szans.
Tak jak nie można być trochę w ciąży, tak samo nie można trochę kochać; albo kocham, albo odchodzę, by nie zrobić jeszcze większych szkód.
Serdecznie pozdrawiam.