Na zielonym wzniesieniu, pod smukłym jesionem
leży wystrojona, obdarowana zgonem

a po wschodniej stronie, malutkiego cmentarza
leci mucha z komarem, i się przekomarza

kto pierwszy newsa sprzeda, ekipę poinformuje
że nowy towar na górce, kwaterę już zajmuje

krzyczą i bzyczą, lecą w stronę łąki
uszu nadstawiają chrząszcze i biedronki

kosze piknikowe z zastawą pakują
zbierają się pod makiem, nareszcie poucztują

do grobu poczłapały, wyczekując zapachu
omarlice i ścierwce korytarzem w piachu

dostały się do trumny, cicho zapukały
zdziwione słysząc „proszę" się nie wycofały

potencjalny obiad, zerknął na przybyszy
robaczki z nożami, choć w niezręcznej ciszy

stoją zadziwione, pani stan jest świeży
pachnie perfumami i wzorkiem je mierzy

mało tego - mówi!, żeby buty zdjęły
albo dały spokój, zawczasu odfrunęły

bo ona chce poczekać, ze śmiercią się przywitać
ma już plan dialogu, o męża zapytać

który umarł wcześniej, czy może udaje
a chuda kostucha, sprawia że mu staje

i tym samym zdradza, zawsze był kochliwy
co z tego, że śmierdzi, że już rok nieżywy

owady przerażone, wariatka jakich mało
uciekają w popłochu, co innego zostało

innym razem zechcą atestu nieświeżości
smrodem się skierują, zanim pójdą w gości