X

Logowanie



Zapomiałaś/eś hasła? Przejdź do procedury resetującej.

Słup

Wiersz Miesiąca 0
rymowany
2025-07-22 00:30
.





Gdzieś przy mostku wątłym, rachitycznym,
Gdzie niewielki potok cicho pluszcze
Stoi sobie słup telefoniczny.
Obrośnięty jest zielonym bluszczem.

Stoi wbity przed laty do ziemi
Czy upały, czy wiatry i deszcze,
Czasem szumi liśćmi (nie swojemi),
Jak za czasów, gdy był drzewem jeszcze.

Nawet ptak się niekiedy pomyli
I chce gniazdo na słupie zbudować -
Coś pokrzyczy, odleci po chwili
Szukać miejsca na dom swój od nowa.

Stoi sobie tak latem i zimą
W dzień powszedni, niedzielę i święto,
Lecz rozmowy już tędy nie płyną.
Druty dawno zerwano, odcięto.

Gdzieś w pobliżu czasem ptak zaśpiewa,
A on milczeć ma raczej w zwyczaju...
Może myśli, że jest duszą drzewa
Zbawionego w jakimś drzewnym raju?





.

Ocena wiersza

Wiersz został oceniony
11 razy
Treść

6
7
5
3
4
1
3
0
2
0
1
0
0
0
Warsztat

6
2
5
8
4
1
3
0
2
0
1
0
0
0

Zaloguj się, aby móc dodać ocenę wiersza.





Komentarze

Kolor wiersza: zielony


Zaloguj się, aby móc dodać komentarz.


Stukacz<sup>(*)</sup>
Stukacz(*)
cztery dni temu
spoko, ładny wiersz, warsztat dobry

Moona@
Moona@
cztery dni temu
Podoba mi się w Twojej twórczości, że ze zwykłego obiektu potrafisz zrobić dobry wiersz!

Maciek.J<sup>(*)</sup>
Maciek.J(*)
cztery dni temu
piękna poezja o zwykłym słupie-pozwól,że go ocenię i kupię

Konstantynopolitańczykowiańczyk<sup>(*)</sup>
pustka słupa aż ktoś go nie zgarnie na opał albo jako element barykady przed obszarem militarnie niestabilnym

ksantypa
ksantypa
cztery dni temu
Na nostalgiczną nutkę. Pozdrawiam:)

Marek Żak
Marek Żak
cztery dni temu
Na kilku stacjach w Polsce i nie tylko, widziałem lokomotywy parowe, dla ozdoby i przypomnienia, jak dawniej było. Co do słupa, piękny wiersz o przemijaniu, utracie znaczenia, może sensu. Z drugiej strony na działce wkopano mi nowy słup, na którym podwieszono przewód ze światłowodem, więc może istniejące słupy dostana drugą młodość. Pozdrawiam

sturecki
sturecki
cztery dni temu
Słup jak duch drzewa – trwa, choć jego czas przeminął. Niby już niepotrzebny, nie mówi, nie łączy –
a jednak stoi, jakby wciąż coś pamiętał i czekał, aż znów ktoś do niego zagada ... choćby to był tylko ptak.
6/5

hiala
hiala
cztery dni temu
Ładny wiersz o przemijaniu, samotności i tęsknocie za dawnym życiem Ładnie - pozdrawiam

jolka
jolka
cztery dni temu
Dla prawdziwego poety wszystko może być inspiracją i tp lubię !Melodyjny,nostalgiczny wiersz.Pzdr

Odyseusz62
Odyseusz62
cztery dni temu
Fajny pomysł.
Pozdrawiam.


Autor poleca

Pokaż mniej



X

Napisz powód zgłoszenia komentarza do moderacji

X

Napisz powód zgłoszenia wiersza do moderacji

 

x
Polityka plików cookies

Nasza strona korzysta z plików cookies. Używamy ich w celu poprawy jakości świadczonych przez nas usług. Jeżeli nie wyrażasz na to zgody, możesz zmienić ustawienia swojej przeglądarki. Więcej informacji na temat wykorzystywanych przez nas informacji zapisywanych w plikach cookies znajdziesz w polityce plików cookies. Czytaj więcej.

Klauzula Informacyjna

Szanowni Użytkownicy

Od 25 maja 2018 roku w Unii Europejskiej obowiązuje nowa regulacja dotycząca ochrony danych osobowych – RODO, czyli Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych).

W praktyce Internauci otrzymują większą kontrolę nad swoimi danymi osobowymi.

O tym kto jest Administratorem Państwa danych osobowych, jak je przetwarzamy oraz chronimy można przeczytać klikając link umieszczony w dolnej części komunikatu lub po zamknięciu okienka link "Polityka Prywatności" widoczny zawsze na dole strony.

Dokument Polityka Prywatności stanowi integralny załącznik do Regulaminu.

Czytaj treść polityki prywatności