Po co piszę
Piszę wiersze, choć celniej może trafiać proza
I w sedno, i do głowy, gdy jasność cenimy.
A jednak rytm w poezji działa jak narkoza,
A jednak grozę świata oswajają rymy.
Mam nadzieję, że wiersze mogą być jak ciosy,
Jak noże po rękojeść w czyjeś serce wbite,
Które wstrząsną, a nawet zmienią czyjeś losy,
Które ciemne - wyjaśnią, odsłonią - zakryte.
Piszę wiersze w nadziei, że wiersz Was oświeci,
Że w sercach Waszych zajdzie zmiana niepojęta...
A gdy napiszę, wtedy wrzucam wiersz do sieci
I po tygodniu o nim nikt już nie pamięta.