Dopiero czytając Wasze wiersze zauważyłem, że wczoraj był Międzynarodowy Dzień Teatru, Zatem dziś, z jednodniowym opóźnieniem wrzucam "teatralny" wierszyk.
.
Snuje każdego się wieczoru
W wątłej poświacie księżycowej
Duch króla w murach Elsynoru.
A księżyc lampą jest łukową.
Co noc się na mur zamku wtaszcza
Duch - żywy, zdrowy facet, który
Ma prześcieradło zamiast płaszcza.
Mur Elsynoru jest z tektury.
Nawet nie zdziwiłbym się, gdybym
Ujrzał na morzu - z mydła pianę...
Bo tutaj wszystko jest na niby,
Tylko emocje nie udane.
To już nie facet to aktor, gość do wynajęcia, raz śpiewa, raz ziewa, Pytanie czy ma talent przekonywania.
Tektura i prześcieradło to teatr amatorski. Prawdziwy teatr to inny ciężar gatunkowy. Kiedyś pracowałem w Teatrze Wielkim i tam krawiec uszył mi spodnie. Już nigdy potem takich świetnych nie miałem. Teatr ze swoją scenografia , muzyką i aktorami jest zaczarowanym światem w pewnym momencie staje się czymś nieuchwytnym - sztuką- prawdą - rzeczywistością na tą chwilę, daleką od sztuczności i erzacu życia. Tak ta machineria działa. Jako satyra wiersz bardzo udany. JK pozdrawiam.
W tych słowach jest taka lekkość i humor, który jednocześnie nie traci z oczu głębszego sensu – nawet w świecie z tektury i mydlanej piany emocje pozostają prawdziwe. Ta mieszanka groteski i refleksji sprawia, że każda linijka rozbija się o naszą wyobraźnię jak fala o brzeg.
Wiem. Celowo napisałem rozłącznie, bo razem mi nie pasuje, choć jest poprawnie. Jeszcze, kiedy ja się uczyłem obowiązywały dwie różne pisownie dla dwóch różnych znaczeń. Nieudany to znaczyło zły, spieprzony; nie udany - szczery, autentyczny. Moim zdaniem było to logiczniejsze i nie zamierzam zmieniać swoich zwyczajów dla jakiegoś widzimisię panów z RJP. Powiem więcej. Zdarza mi się nawet czasem używać w odmianie rodzaju nijakiego przymiotników, chociaż różną odmianę przymiotników męskich i nijakich zlikwidowano w dzieciństwie mojego ojca. Po prostu nie akceptuję praktyki, która powszechnie popełniane błędy językowe z czasem podnosi do rang normy.
Utwór z przymrużeniem oka pokazuje teatr jako świat pełen udawania – gdzie duchy w prześcieradłach straszą na tekturowych zamkach. Bo choć wszystko jest tylko grą, to właśnie w tych „na niby” scenach rodzą się prawdziwe emocje.
6/5
Nasza strona korzysta z plików cookies. Używamy ich w celu poprawy jakości świadczonych przez nas usług. Jeżeli nie wyrażasz na to zgody, możesz zmienić ustawienia swojej przeglądarki. Więcej informacji na temat wykorzystywanych przez nas informacji zapisywanych w plikach cookies znajdziesz w polityce plików cookies. Czytaj więcej.
Klauzula Informacyjna
Szanowni Użytkownicy
Od 25 maja 2018 roku w Unii Europejskiej obowiązuje nowa regulacja dotycząca ochrony danych osobowych – RODO, czyli Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych).
W praktyce Internauci otrzymują większą kontrolę nad swoimi danymi osobowymi.
O tym kto jest Administratorem Państwa danych osobowych, jak je przetwarzamy oraz chronimy można przeczytać klikając link umieszczony w dolnej części komunikatu lub po zamknięciu okienka link "Polityka Prywatności" widoczny zawsze na dole strony.
Dokument Polityka Prywatności stanowi integralny załącznik do Regulaminu.