Twoje Wiersze - Wakacje - Kornel Passer

Ocena wiersza

Wiersz został oceniony

9 razy

Treść

Warsztat

Zaloguj się, aby móc dodać ocenę wiersza.

Komentarze

Kolor wiersza: zielony

Zaloguj się, aby móc dodać komentarz.

Belamonte/Senograsta

pięć godzin temu

Hej, u ciebie zawsze jest jakiś cytat, a więc nie jest łatwo, trzeba się zaznajomić, bo jesteś oczytanym człowiekiem. Ale bez znajomości tychże i wyguglowywania, bo to nie ma sensu, a z obietnicą przeczytania i tak skomentuje - spokój nie jest szczęście, miłe odrętwienie luksusu, nasze stany zwykłe, ale potwory jakieś czychają na nas, jeśli nie zimno i głód i wojna, ktore często mają na nas "ożywczy" wpływ, to jednak są i te "upiory niebytu". Może te nasze życie to niebyt, a może niebyt to coś, co jeszcze nas przeraża. Wiem, że u ciebie ten temat niebytu i lęku przed nim pojawia się często. Nie chcę być patetyczny i pisać że nicości nie ma, ale Maeterlinck tak uważał, a ja nie wiem, może jestem jeszcze za młody?

Kornel Passer

godzinę temu

Ja jestem już chyba stary, skoro przekroczyłem sześćdziesiątkę, ale od dawna wiedziałem, że zagadki dotyczące tak zwanych "pytań ostatecznych", nie są po to by je rozwiązać, ale żeby w nich przebywać i to się dzieje ze mną, nawet gdybym tego nie chciał albo gdybym chciał sobie zrobić od nich wakacje. Pozdrawiam.

Belamonte/Senograsta

pięć godzin temu

Kornelu, Ja nie oceniam. Ja tylko komentuję i czytam, więcej też nie oczekuję. Uważam , że ocenianie mnie nie interesuje. Do tej pory to robiłem, jak ludzie chodzą do kościoła, sami nie wiedzą po co, aż mówią, "a po co, to nie ma sensu". Więc nie oceniam i nie oczekuję oceniania. Pozdrawiam

Jastrz

ponad pięć godzin temu

Bywają chwile spokoju, zadowolenia, przyjemności... Wtedy większość ludzi zapomina o tym, że wciąż stąpamy po kruchym lodzie. Ale nie Poeta.

Kornel Passer

godzinę temu

Dokładnie tak jak napisałeś... Pozdrawiam:)

Larisa

ponad dwanaście godzin temu

Wakacje, wolny czas...
Umysł odbiera bodźce na zwolnionych obrotach, chciałoby się wszystko zostawić za sobą... płynąć w niebyt, jednak rzeczywistość nie daje o sobie zapomnieć.
Dobra lektura i muzyka zagłuszają nieco real, który bez dźwięków staje się tylko znajomym obrazem.
Wyobraziłam sobie Peela w tym konkretnym samolocie i poczułam pewien rodzaj więzi intelektualnej, emocjonalnej... nasz świat wewnętrzny często jest naszym azylem.
Dużo podróżuję i podczas podróży przyglądam się ludziom ze swojego wnętrza... z ukrycia...
Bliski mi wiersz. Piękny.
Serdecznie pozdrawiam

Kornel Passer

pół godziny temu

"ze strachem" a nie "od strachu"

Kornel Passer

pół godziny temu

Ten wewnętrzny azyl jest niezbędny, żeby przetrwać. Nawet jeśli nie zapewnia trwalej ochrony przed "upiorami", to i tak robi swoje, bo pozycjonuje nas w lepszej sytuacji. Ja też sporo się nalatałem w swoim życiu i zawsze w samolocie doznawałem pewnego poczucia nierzeczywistości, które łączyło się z intensywnym poczuciem kruchości ludzkiego bytu i nie miało to nic wspólnego od strachu przed katastrofą. Dziękuje za wnikliwy komentarz.

Moona@

ponad dwanaście godzin temu

Pewnie lecisz do ukochanej Grecji, o ile dobrze kojarzę :)
Przyjemnie jest choć na kilka dni przestać myśleć o bolączkach "spraw istotnych" i zwyczajnie napawać się tym, co lubimy i kochamy :)
Pozdrawiam Kornelu :)

Kornel Passer

ponad dwanaście godzin temu

To była Grecja, ale w ubiegłym roku... Serdeczne dzięki za wpis.:)

sturecki

dzień temu

.Czasem wakacje smakują jak dziwny sen, w którym spokój miesza się z odrobiną grozy.
I wtedy nawet cisza w samolocie ma w sobie coś nie z tego świata.
6/5

Kornel Passer

ponad dwanaście godzin temu

Dziękuje za plastycznie oddaną refleksję nad wierszem. Pozdrawiam:)

LydiaDel

dzień temu

Wyśmienity kontrast. Ze spokojnych początkowych wersów narasta niepokój, lęk egzystencjalny, z wyraźnymi, konkretnymi obrazami:
"Upiory niebytu,
rechocąc przez zaciśnięte zęby,
lecą tuż za oknem,
uczepione pazurami skrzydeł
i kadłuba. "
Ta puenta zmienia cały wiersz i zmusza do refleksji. Nagle czuję Twoje obawy, ba nawet popłoch, odczuwam palpitacje serca, jakbym sama tam siedziała. 6/5 Serdeczności

Kornel Passer

ponad dwanaście godzin temu

Napisałem pierwsze cztery strofy w "formie realu", a ostatnia to taki mini "realizm magiczny"... Dzięki za wnikliwą lekturę.... Pozdrawiam:)

rzabaprzezrz

dzień temu

Wiersz ujawnia Twój niepokój egzystencjalny stale Ci towarzyszący jako największe chyba zmartwienie, i próbę wzięcia urlopu także od niego, by móc odetchnąć choć na chwilę tak naprawdę wewnętrznie i cieszyć się chwilą. Może jest to właśnie ta chwila, kiedy to się udaje. Z drugiej strony treść wiersza skojarzyła mi się z piramidą potrzeb Maslowa, kiedy zaspokojone są potrzeby ciała i psychiki (emocjonalne), wtedy odzywają się zagadnienia egzystencjalne. Nie to, żebym jakoś bardzo się z tym zgadzała, ale myślę, że kiedyś, kiedy ludzie faktycznie musieli walczyć o przetrwanie, mniej było zaburzeń psychicznych...To taka refleksja na marginesie...Pozdrawiam serdecznie, dobrego dnia:)

Kornel Passer

ponad dwanaście godzin temu

Hm. ja sobie myślę czasami, że nerwica i zaburzenia psychiczne to całkiem "racjonalna" reakcja na to, jaka rzeczywistość nas otacza.... Dziękuję serdecznie za ciekawe refleksje i pozdrawiam :)

Elżbieta

dzień temu

Ciekawa ostatna strofa, jakby przeciwwaga dla wydawałoby się pełnych luzu i spokoju wcześniejszych. Czyżby nie wszystko możemy zostawić, zawsze jest coś, co niepokoi?
Intrygujący utwór, niby zwyczajna sytuacja, ale nie do końca z emocjonalnego punktu widzenia.
Serdecznie pozdrawiam, Kornelu:)⭐