X
Ptakowie niebiescy
wolny
2021-06-29 05:36
Jerzyk to ptak, który nie radzi sobie ze startowaniem do lotu z powierzchni poziomej.
Jerzyki to najszybsze ptaki w locie prostym, bez nurkowania. Z pokroju przypominają jaskółki. Podobnie zagięte do tyłu skrzydełka. Jednak ubarwienie jest inne. Nie są biało czarne. Przystosowane do szybkich lotów i bezustannego przebywania w powietrzu. W locie się karmią, potrafią w locie spać, a nawet kopulować. Utrzymują się na pionowych powierzchniach, podczas kiedy opadną na ziemię, to trudno im wystartować. Potrzebują wtedy pomocy.
Jerzyki to najszybsze ptaki w locie prostym, bez nurkowania. Z pokroju przypominają jaskółki. Podobnie zagięte do tyłu skrzydełka. Jednak ubarwienie jest inne. Nie są biało czarne. Przystosowane do szybkich lotów i bezustannego przebywania w powietrzu. W locie się karmią, potrafią w locie spać, a nawet kopulować. Utrzymują się na pionowych powierzchniach, podczas kiedy opadną na ziemię, to trudno im wystartować. Potrzebują wtedy pomocy.
zwinąłbym się w sobie z czasem
i z tymże odzyskiwał barwy
dotąd niewidzialny
pigmentem z krwawiącego palca
może stopy
namalowałbym niewidoczny obraz
krajobraz
po cóż komu taki?
zwykle uciekają pod powiekami
pędzą wstecz
kiedy płyną nierównomiernie
im wolniej tym dalej
zaprzeczamy powiadamy że to tylko
nieplanowana przerwa w podróży
bez bagaży listów gdy te ujawniają się
wyżerając kwasem
cytrynkowym lub inszym
niezbyt złośliwym
składnikiem milczenia obecności
w osobliwości
sympatycznego atramentu
*
cześć wam
na imię mam Jerzyk
cierpię bowiem boli mnie coś
czego nie widzę
i nie mogę się oprzeć na tym
przyziemiony grzbietowo sam
nie wstanę
czekam cierpliwie aż ujmiesz
skierujesz
delikatnymi dłońmi
jeszcze pośmigam z jaskółkami
w pogoni za ich adekwatną porą roku
teraz akurat na chodniku próbuję
obrócić się i wystartować
nieco bezradny tej wiosny
furkocę doskonałymi skrzydełkami
wygiętymi w łuk
a przecież to ja żywię się ciałami
niebieskimi
bywa że i owadami
*
polując
na gwiazdy w bezkresie
spoglądam czasem
z lotu ptaka
właśnie upadłem u twoich stóp
przywróć mnie abym znów uleciał
dla przyszłych Margaretek
dla majowych bzów
do lata
Jerzy Edmund Alchemik
i z tymże odzyskiwał barwy
dotąd niewidzialny
pigmentem z krwawiącego palca
może stopy
namalowałbym niewidoczny obraz
krajobraz
po cóż komu taki?
zwykle uciekają pod powiekami
pędzą wstecz
kiedy płyną nierównomiernie
im wolniej tym dalej
zaprzeczamy powiadamy że to tylko
nieplanowana przerwa w podróży
bez bagaży listów gdy te ujawniają się
wyżerając kwasem
cytrynkowym lub inszym
niezbyt złośliwym
składnikiem milczenia obecności
w osobliwości
sympatycznego atramentu
*
cześć wam
na imię mam Jerzyk
cierpię bowiem boli mnie coś
czego nie widzę
i nie mogę się oprzeć na tym
przyziemiony grzbietowo sam
nie wstanę
czekam cierpliwie aż ujmiesz
skierujesz
delikatnymi dłońmi
jeszcze pośmigam z jaskółkami
w pogoni za ich adekwatną porą roku
teraz akurat na chodniku próbuję
obrócić się i wystartować
nieco bezradny tej wiosny
furkocę doskonałymi skrzydełkami
wygiętymi w łuk
a przecież to ja żywię się ciałami
niebieskimi
bywa że i owadami
*
polując
na gwiazdy w bezkresie
spoglądam czasem
z lotu ptaka
właśnie upadłem u twoich stóp
przywróć mnie abym znów uleciał
dla przyszłych Margaretek
dla majowych bzów
do lata
Jerzy Edmund Alchemik
Ocena wiersza
Wiersz nie został jeszcze oceniony.
Oceny tego wiersza są jeszcze niewidoczne, będą dostępne dopiero po otrzymaniu 5-ciu ocen.
Zaloguj się, aby móc dodać ocenę wiersza.
Komentarze
Kolor wiersza: zielony
Zaloguj się, aby móc dodać komentarz.
Monika Larn
2021-06-30
Wolność, wolność - pierwsze skojarzenie - poderwanie się do wolności poza granice wyobrażeń.
Nawiasem mówiąc, znalazłam kiedyś jerzyka, który nieszczęśliwie wylądował na ziemi. Niestety nie udało mi się mu pomóc poderwać do lotu. Możliwe, że był ranny.
Nawiasem mówiąc, znalazłam kiedyś jerzyka, który nieszczęśliwie wylądował na ziemi. Niestety nie udało mi się mu pomóc poderwać do lotu. Możliwe, że był ranny.
2021-07-01
Niestety specjalista ornitolog, do którego udało mi znaleźć telefon, poradził mi zostawić jerzyka w krzakach, a eko straż nie podjęła działania. Ale to było w małym mieście. Zostawiłam jerzyka na pionowej ścianie.
W Warszawie kilka lat temu ruszyła duża akcja z budowaniem wież dla jerzyków, w związku z aferą z zabudowywaniem ich gniazd podczas remontów budynków. Powstały podobno takie wieże na Pradze i Ursynowie.
W Warszawie kilka lat temu ruszyła duża akcja z budowaniem wież dla jerzyków, w związku z aferą z zabudowywaniem ich gniazd podczas remontów budynków. Powstały podobno takie wieże na Pradze i Ursynowie.
2021-06-30
Wolne jerzyki mają jednak swoje piekło. Jest nim powierzchnia ziemi.
Zwykle znajdujące się tam jerzyki są ranne, albo za młode na samotną eskapadę z gniazda. Jedna i drugie da się uratować, jeżeli zgłosi się je specjalistom.
Jerzyki są bardzo szczególnymi ptakami. Nie tylko, dlatego że są najśmiglejsze, ale również, dlatego że są najbardziej poszkodowanymi ptakami naszego wieku jeżeli chodzi o ich przywiązanie do miast i obiektów urbanistycznych, gdzie gniazdują.
Przylatują do Polski aż z Południowej Afryki, aby tu zginąć z powodu nie dbania o ich gniazda, gdzie bywają wręcz zamurowywane przy remontach budynków.
Tak się dba o bociany, bo są majestatyczne. A jerzyki, są zbyt niewidoczne przy ich szybkich lotach. A przecież tak jak bociany rodzą się tu w Polsce. I zżarły by nas miejskie komary, gdyby nie one. Pochłaniają mnóstwo owadów.
Też Jerzyk, choć za owadami nie przepadam.
Zwykle znajdujące się tam jerzyki są ranne, albo za młode na samotną eskapadę z gniazda. Jedna i drugie da się uratować, jeżeli zgłosi się je specjalistom.
Jerzyki są bardzo szczególnymi ptakami. Nie tylko, dlatego że są najśmiglejsze, ale również, dlatego że są najbardziej poszkodowanymi ptakami naszego wieku jeżeli chodzi o ich przywiązanie do miast i obiektów urbanistycznych, gdzie gniazdują.
Przylatują do Polski aż z Południowej Afryki, aby tu zginąć z powodu nie dbania o ich gniazda, gdzie bywają wręcz zamurowywane przy remontach budynków.
Tak się dba o bociany, bo są majestatyczne. A jerzyki, są zbyt niewidoczne przy ich szybkich lotach. A przecież tak jak bociany rodzą się tu w Polsce. I zżarły by nas miejskie komary, gdyby nie one. Pochłaniają mnóstwo owadów.
Też Jerzyk, choć za owadami nie przepadam.
Autor poleca
Inne wiersze z tej samej kategorii
drzewa umierają powoli
- Michał(*)
Z Orionem twarzą w twarz
- Yaro
MUZYKA DUSZY
- Anielska Łza
kometa
- Marta Surowiecka
* (o jeszcze jedną ulicę za daleko...)
- Marta Surowiecka
Jeszcze walczę
- Galba c.(*)
Dotarłeś dzisiaj do portu przeznaczenia
- TuiTeraz
Legion
- Westhouse
Epsilon Eridani
- Incommunicado
proste słowa
- szef135
Inne wiersze tego autora
Pokaż mniej
x
Polityka plików cookies
Nasza strona korzysta z plików cookies. Używamy ich w celu poprawy jakości świadczonych przez nas usług. Jeżeli nie wyrażasz na to zgody, możesz zmienić ustawienia swojej przeglądarki. Więcej informacji na temat wykorzystywanych przez nas informacji zapisywanych w plikach cookies znajdziesz w polityce plików cookies. Czytaj więcej.
Klauzula Informacyjna
Szanowni Użytkownicy
Od 25 maja 2018 roku w Unii Europejskiej obowiązuje nowa regulacja dotycząca ochrony danych osobowych – RODO, czyli Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych).
W praktyce Internauci otrzymują większą kontrolę nad swoimi danymi osobowymi.
O tym kto jest Administratorem Państwa danych osobowych, jak je przetwarzamy oraz chronimy można przeczytać klikając link umieszczony w dolnej części komunikatu lub po zamknięciu okienka link "Polityka Prywatności" widoczny zawsze na dole strony.
Dokument Polityka Prywatności stanowi integralny załącznik do Regulaminu.
Czytaj treść polityki prywatności