Twoje Wiersze - Ucieczka

Ocena wiersza

Wiersz nie został jeszcze oceniony.

Oceny tego wiersza są jeszcze niewidoczne, będą dostępne dopiero po otrzymaniu 5-ciu ocen.

Zaloguj się, aby móc dodać ocenę wiersza.

Komentarze

Kolor wiersza: zielony

Zaloguj się, aby móc dodać komentarz.

tęcza

2021-04-25

Witam! Mnie jakoś pociągnęło w innym kierunku. Wędrówka dwojga ludzi, którzy na przestrzeni lat, często podążało ranem, nie raz prowadząc rozmowę. A ten utwór, jakby przedstawił ostatnią rozmowę przed rozstaniem tych dwojga. Nie koniecznie kochanków czy pary, po prostu ludzi, których coś łączyło, może ta podróż w której ciągle gdzieś uciekali, a teraz może jedno już nie chciało tego więcej, i wystarczyło się wmieszać w tłum, by potem każdy żył własnym życiem, gdy już znajdzie tą drogę do domu... Tak to mnie poniosło, może za bardzo, cóż już tak ze mną jest. Pozdrawiam!

Iks Weli

2021-04-25

Jak sobie wyświetliłem, to uwierzyłem i ta para jak najbardziej mi pasuje, choć zapewne wiersz wyglądałby teraz zupełnie inaczej, gdybym pisząc go wyobrażał sobie jakąś konkretną relacją damsko męską.
Dzięki, tęcza :)

maciejka

2021-04-23

Czasem brakuje tłumu - chyba tak jest teraz. Ścieżki stały się prostsze, ale czy dzięki temu ciekawsze? Wydaje mi się, że nie.
Pozdrawiam :-)

Iks Weli

2021-04-24

Wyobraziłem sobie tłum ścieżek. Komplikujące się meandry kierunków, znaczeń, kształtów i prędkości aż do ekspresji komunikacyjnego labiryntu, z którego każdy chce wyjść po swojemu ;) Bo co człowiek, to ścieżka, podobne, ale jak biegnące, jak linie papilarne albo DNA. Pozdrawiam :-)

Afrodyta^(*)

2021-04-22

Gdy przeczytałam Twój wiersz pomyślałam, że być może to skłonność człowieka do ucieczki powoduje właśnie, że tak trudno poznać to jedno, co jest "wszystkim", czyli "własną ścieżkę do domu"...

Afrodyta^(*)

2021-04-25

😉

Iks Weli

2021-04-24

To jest pewnie tak, jak z moją świadomością, że Himalaje naprawdę istnieją, ale na to, żeby ich doświadczyć bezpośrednio, to moje osobiste ego natychmiast zapada w sen i snuje opowieści w innym kierunku ;) Umysł to tylko instrument, wszystko można wyćwiczyć, ale nie znaczy to jeszcze, że się będzie mistrzem. Ważne, że obrany cel pracuje całą drogę. I może kiedyś zorientujemy się, że go osiągnęliśmy nie wychodząc z domu? O! Tego nam życzę :)

Afrodyta^(*)

2021-04-24

Znów muszę się z Tobą zgodzić, bez świadomości ogląd rzeczywistości oraz samych siebie nie może być prawdziwy, ale mnie się nie udaje, zbyt często bywam pogrążona we śnie...

Iks Weli

2021-04-22

Bez świadomości mamy pomylone skłonności, nie sądzisz? Co to zresztą za życie we śnie? No, chyba że w świadomym śnie :)

Afrodyta^(*)

2021-04-22

Niestety, muszę się z Tobą zgodzić, że wolni nie jesteśmy. Czasem zastanawiam się, czy lepiej jest tym, którzy mają taką świadomość, czy raczej tym, którzy jej nie mają...Również pozdrawiam.

Iks Weli

2021-04-22

Też tak uważam. Ale z drugiej strony, poznanie "własnej ścieżki do domu", wymaga wolności, a my chyba jednak często nie zdajemy sobie sprawy, że wolni nie jesteśmy. Czy więc w niewoli (szeroko pojętej) da się poznać siebie i odkryć własną ścieżkę życia? Może z negatywnej odpowiedzi na to pytanie budzą się w nas skłonności do ucieczki... Cieszę się, Agnieszko, że wpadłaś :) Pozdrawiam

Pokaż mniej

Logowanie

Ucieczka

Ocena wiersza

Komentarze

Kolor wiersza: zielony

Autor poleca

Inne wiersze z tej samej kategorii

Inne wiersze tego autora

Napisz powód zgłoszenia komentarza do moderacji

Napisz powód zgłoszenia wiersza do moderacji