Nuty
niedokończony
na twarzy wyraz
- ale - nie -
nie musisz rozumieć
powieś umysł na wieszaku
i zbliż się do wnętrza
drzewo na razie zostaw
za oknem, posadź kwiaty
- gdzie się da - wszędzie -
możesz nie rozumieć
ale, żeby nie widzieć?
to trzeba spuścić wzrok
wbić... przed kim te pokłony?
- a! sznurówka, rozumiem...
no, tak - skończony
przede mną zwyczaj
przechodzi w zapomnienie
kiedy wybrzmiały dwa "nie"
w części zdania...
na sznurze umysł wysycha
rano, byle rosa i trochę słońca
sprawią, że pęknie z zachwytu
jak na targowisku młynek do kawy
drewniany - też - pełen rosy był...
ale to już wiesz
wszystko masz na dłoni
poukładaj i oddziel
ziarna od plew - śpiewaj
tańcz i graj - znasz "Nuty"