Bilet do kina /Sonet ~ № 71
Stary iluzjon jak wehikuł czasu
Przenosi myśli do czasów minionych
Mgliste obrazy połyskiem atłasu
Pokrywa tęczą kolorów straconych
W zwolnionym tempie przesuwa się obraz
Wciąż wywołując uśmiechy na twarzy
A i łza w oku pojawia się nieraz
Kiedy widzi się to o czym się marzy
Mam taki bilet do kina starego
W którym to widzem jesteś i ‘aktorem’
W kalejdoskopie czasu minionego
Wciąż błyszczysz blaskiem i tryskasz humorem
W sepii obrazów barw jest zatrzymanie
Jak w przedwojennym fotoplastykonie
~ Pióro Amora ~
© XV.VIII.MMXX