Sztuka latania /Sonet ~ № 145
Na skrzydłach wiatru z oddali niesione
Odbite echem snują się marzenia
Te z lat dziecięcych które gdzieś uśpione
Drzemią czekając na chwilę spełnienia
Więc wróćmy w barwny zaczarowany świat
Nie wstydźmy się znów wypuścić latawce
Poczujmy tę moc kwitnąc jak nowy kwiat
Wznieśmy się ponad... na życia huśtawce
Jako dorośli wspinając się na szczyt
Płynąc na fali zbudźmy je z uśpienia
Okraśmy nimi teraźniejszy nasz byt
Wciąż pamiętając o sztuce latania
Chociaż przez chwilę bądźmy jak Piotruś Pan
By móc znów wzbić się do Nibylandii bram
~ Pióro Amora ~
X.VI.MMXXI