Twoje Wiersze - Siostra

Siostra

rymowany

2024-10-01 22:23

Wśród cnotliwych murów, gdzie skromność króluje.
Wyrosła jak chwast, co moralność rujnuje.
Siostra wyuzdana z oczu błyskiem dzikim.
To piekła kwiat, co duszę mroczną skrywa w liściach zgniłych.

Usta malowane jak szkarłatny grzech, a jej taniec wabi jak syreni śpiew.
Szepty za plecami jak trucizna w dzbanie, obmowy płyną rynsztokiem jak woda w kanale.

Cień grzechu to plama na honorze rodu, a zatracona siostra jest z otchłani pożądań mroku!
Bez skrupułów, bez hamulców i bez Boga - żyje na własnych warunkach, taka nędzna i uboga.

© Tvpoezja, wrzesień 2024

autor

slovik^(*)

przejdź do strony autora

Ocena wiersza

Wiersz został oceniony

5 razy

Treść

Warsztat

Zaloguj się, aby móc dodać ocenę wiersza.

Komentarze

Kolor wiersza: zielony

Zaloguj się, aby móc dodać komentarz.

Groschek^(*)

2025-02-06

(w) nęka

Wśród cnotliwych murów, gdzie skromność króluje.
Wyrosła na chwastach, moralność rujnując.
Siostra wyuzdana z oczu błysków dzikich.
Piekieł kwiat, co duszę kryje w liściach zgniłych.

Usta pod szkarłatny grzech domalowane, gdy jej taniec wabi jakby śpiew przegranej.
Szepty za plecami, trucizną po dzbanie obmowy płynącej rynsztokiem w kanale.

Cień grzechu to plama po honorze rodu, zatraceń jest siostrą w otchłani pożądań!
Bez skrupułów, bez walk i bez Boga w rekach - na własnych warunkach, błyszczy nędznie wnęką.

Nasza znajomość trwała (jak widzisz po swoim odbiciu lustrzanym) tylko krótko. Podobało mi się mimo wszystko. Pzdr.!