X
Isfahanu Rosa, Wirydarz Serc
biały (bez rymów)
2025-03-11 16:57
Często wracam do klasyki, do archaicznych form i symboliki. To jak podróż w głąb siebie, do miejsc, gdzie moja dusza i pamięć czują się najbardziej swobodnie. W tych wierszach odnajduję echa dawnych czasów, zapachy i obrazy, które budzą we mnie głębokie emocje.
A może odnajdziesz się w tej poezji zapachów, poczujesz echa dawnych czasów i pozwolisz, by te słowa dotknęły Twojej duszy?
A może odnajdziesz się w tej poezji zapachów, poczujesz echa dawnych czasów i pozwolisz, by te słowa dotknęły Twojej duszy?
Aromat Twój, jak rosa na różach z Isfahanu, niesie szepty wirydarzu, gdzie rezonans lat się kołysze. W nim kardamonu tchnienie, cynamonu żar, mirry gorycz, kadzidła woal, co w lirze duszy drga.
Pamięć ciała, co w splotach złotego pyłu, jak muśnięcie jedwabiu i lament aksamitu, rozbrzmiewa w komnacie zmysłów, gdzie serce w rytm bębnów plemiennych bije.
W tym zapachu, jak w starym amfiteatrze, wtór kroków, szeptów, co w cieniu minaretów śpią, a w nim skryte promesy, niezwieńczone symfonie i rozbite zwierciadła, w których odbija się przeszłość.
Jak cień granatu, co pęka w dłoni, tak i ta woń, pełna sprzeczności, rozdziera serce, by je na nowo spleść.
Pamięć ciała, co w splotach złotego pyłu, jak muśnięcie jedwabiu i lament aksamitu, rozbrzmiewa w komnacie zmysłów, gdzie serce w rytm bębnów plemiennych bije.
W tym zapachu, jak w starym amfiteatrze, wtór kroków, szeptów, co w cieniu minaretów śpią, a w nim skryte promesy, niezwieńczone symfonie i rozbite zwierciadła, w których odbija się przeszłość.
Jak cień granatu, co pęka w dłoni, tak i ta woń, pełna sprzeczności, rozdziera serce, by je na nowo spleść.
![[ GALBA ]<sup>(*)</sup>](/imagethumb,UjFENnU2KTNmOFY0QDQ4OUc4LjU.jpg,icons,150x150)
